Bhagavadgeeta Chapter 6 – Atma Samyama Yoga
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 6.47
यॊगिनाम् अपि सर्वॆषां मत् गतॆन अन्तरात्मना । श्रद्धावान् भजतॆ यः मां सः मॆ युक्ततमः मतः ॥ ६.४७ ॥ ಯೋಗಿನಾಮ್ ಅಪಿ ಸರ್ವೇಷಾಂ ಮತ್ ಗತೇನ ಅಂತರಾತ್ಮನಾ | ಶ್ರದ್ಧಾವಾನ್ ಭಜತೇ ಯಃ ಮಾಂ ಸಃ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 6.46
तपस्विभ्यः अधिकः यॊगी ज्ञानिभ्यः अपि मतः अधिकः । कर्मिभ्यः च अधिकः यॊगी तस्मात् यॊगी भव अर्जुन ॥ ६.४६ ॥ ತಪಸ್ವಿಭ್ಯಃ ಅಧಿಕಃ ಯೋಗೀ ಜ್ಞಾನಿಭ್ಯಃ ಅಪಿ ಮತಃ ಅಧಿಕಃ | ಕರ್ಮಿಭ್ಯಃ ಚ ಅಧಿಕಃ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 6.45
प्रयत्नात् यतमानः अस्तु यॊगी संशुद्ध किल्बिषः । अनॆक जन्म संसिद्धः ततः याति परां गतिम् ॥ ६.४५ ॥ ಪ್ರಯತ್ನಾತ್ ಯತಮಾನಃ ಅಸ್ತು ಯೋಗೀ ಸಂಶುದ್ಧ ಕಿಲ್ಬಿಷಃ | ಅನೇಕ ಜನ್ಮ ಸಂಸಿದ್ಧಃ ತತಃ ಯಾತಿ ಪರಾಂ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 6.44
पूर्व अभ्यासॆन तॆन एव ह्रियतॆ हि अवशः अपि सः । जिज्ञासुः अपि यॊगस्य शब्दब्रह्म अतिवर्ततॆ ॥ ६.४४ ॥ ಪೂರ್ವ ಅಭ್ಯಾಸೇನ ತೇನ ಏವ ಹ್ರಿಯತೇ ಹಿ ಅವಶಃ ಅಪಿ ಸಃ | ಜಿಜ್ಞಾಸುಃ ಅಪಿ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 6.43
तत्र तं बुद्धिसंयॊगं लभतॆ पौर्वदॆहिकम् । यततॆ च ततः भूयः संसिद्धौ कुरुनन्दन ॥ ६.४३ ॥ ತತ್ರ ತಂ ಬುದ್ಧಿಸಂಯೋಗಂ ಲಭತೇ ಪೌರ್ವದೇಹಿಕಮ್ | ಯತತೇ ಚ ತತಃ ಭೂಯಃ ಸಂಸಿದ್ಧೌ ಕುರುನಂದನ || ೬.೪೩ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 6.42
अथवा यॊगिनाम् एव कुलॆ भवति धीमताम् । एतद्धि दुर्लभतरं लॊकॆ जन्म यत् ईदृशम् ॥ ६.४२ ॥ ಅಥವಾ ಯೋಗಿನಾಮ್ ಏವ ಕುಲೇ ಭವತಿ ಧೀಮತಾಮ್ | ಏತದ್ಧಿ ದುರ್ಲಭತರಂ ಲೋಕೇ ಜನ್ಮ ಯತ್ ಈದೃಶಮ್ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 6.41
प्राप्य पुण्यकृतां लॊकान् उषित्वा शाश्वतीः समाः । शुचीनां श्रीमतां गॆहॆ यॊगभ्रष्टः अभिजायतॆ ॥ ६.४१ ॥ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಪುಣ್ಯಕೃತಾಂ ಲೋಕಾನ್ ಉಷಿತ್ವಾ ಶಾಶ್ವತೀಃ ಸಮಾಃ | ಶುಚೀನಾಂ ಶ್ರೀಮತಾಂ ಗೇಹೇ ಯೋಗಭ್ರಷ್ಟಃ ಅಭಿಜಾಯತೇ || ೬.೪೧ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 6.40
श्री भगवान् उवाच :- पार्थ नैव इह न अमुत्र विनाशः तस्य विद्यतॆ । न हि कल्याण कृत् कश्चित् दुर्गतिं तात गच्छति ॥ ६.४० ॥ ಶ್ರೀ ಭಗವಾನ್ ಉವಾಚ :- ಪಾರ್ಥ ನೈವ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 6.39
एतन्मॆ संशयं कृष्ण छॆत्तुम् अर्हसि अशॆषतः । त्वत् अन्यः संशयस्य अस्य छॆत्ता न हि उपपद्यतॆ ॥ ६.३९ ॥ ಏತನ್ಮೇ ಸಂಶಯಂ ಕೃಷ್ಣ ಛೇತ್ತುಮ್ ಅರ್ಹಸಿ ಅಶೇಷತಃ | ತ್ವತ್ ಅನ್ಯಃ ಸಂಶಯಸ್ಯ ಅಸ್ಯ ಛೇತ್ತಾ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 6.38
कच्चित् न उभय विभ्रष्टः छिन्न अभ्रम् इव नश्यति । अप्रतिष्ठः महाबाहॊ विमूढः ब्रह्मणः पथि ॥ ६.३८ ॥ ಕಚ್ಚಿತ್ ನ ಉಭಯ ವಿಭ್ರಷ್ಟಃ ಛಿನ್ನ ಅಭ್ರಮ್ ಇವ ನಶ್ಯತಿ | ಅಪ್ರತಿಷ್ಠಃ ಮಹಾಬಾಹೋ ವಿಮೂಢಃ ಬ್ರಹ್ಮಣಃ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 6.37
अर्जुन उवाच :- अयतिः श्रद्धया उपॆतः यॊगात् चलितमानसः । अप्राप्य यॊगसंसिद्धिं कां गतिं कृष्ण गच्छति ॥ ६.३७ ॥ ಅರ್ಜುನ ಉವಾಚ :- ಅಯತಿಃ ಶ್ರದ್ಧಯಾ ಉಪೇತಃ ಯೋಗಾತ್ ಚಲಿತಮಾನಸಃ | ಅಪ್ರಾಪ್ಯ ಯೋಗಸಂಸಿದ್ಧಿಂ ಕಾಂ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 6.36
असंयत आत्मना यॊगः दुष्प्राप इति मॆ मतिः । वश्य आत्मना तु यतता शक्यः अवाप्तुम् उपायतः ॥ ६.३६ ॥ ಅಸಂಯತ ಆತ್ಮನಾ ಯೋಗಃ ದುಷ್ಪ್ರಾಪ ಇತಿ ಮೇ ಮತಿಃ | ವಶ್ಯ ಆತ್ಮನಾ ತು ಯತತಾ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 6.35
श्री भगवान् उवाच :- असंशयं महाबाहॊ मनः दुर्निग्रहं चलम् । अभ्यासॆन तु कौन्तॆय वैराग्यॆण च गृह्यतॆ ॥ ६.३५ ॥ ಶ್ರೀ ಭಗವಾನ್ ಉವಾಚ :- ಅಸಂಶಯಂ ಮಹಾಬಾಹೋ ಮನಃ ದುರ್ನಿಗ್ರಹಂ ಚಲಮ್ | ಅಭ್ಯಾಸೇನ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 6.34
चञ्चलं हि मनः कृष्ण प्रमाथि बलवत् दृढम् । तस्य अहं निग्रहं मन्यॆ वायॊः इव सुदुष्करम् ॥ ६.३४ ॥ ಚಂಚಲಂ ಹಿ ಮನಃ ಕೃಷ್ಣ ಪ್ರಮಾಥಿ ಬಲವತ್ ದೃಢಮ್ | ತಸ್ಯ ಅಹಂ ನಿಗ್ರಹಂ ಮನ್ಯೇ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 6.33
अर्जुन उवाच :- यः यं यॊगः त्वया प्रॊक्तः साम्यॆन मधुसूदन । एतस्य अहं न पश्यामि चञ्चलत्वात् स्थितिं स्थितराम् ॥ ६.३३ ॥ ಅರ್ಜುನ ಉವಾಚ :- ಯಃ ಯಂ ಯೋಗಃ ತ್ವಯಾ ಪ್ರೋಕ್ತಃ ಸಾಮ್ಯೇನ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 6.32
आत्म औपम्यॆन सर्वत्र समं पश्यति यः अर्जुन । सुखं वा यदि वा दुःखं सः यॊगी परमः मतः ॥ ६.३२ ॥ ಆತ್ಮ ಔಪಮ್ಯೇನ ಸರ್ವತ್ರ ಸಮಂ ಪಶ್ಯತಿ ಯಃ ಅರ್ಜುನ | ಸುಖಂ ವಾ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 6.31
सर्व-भूत-स्थितं यः मां भजति एकत्वम् आस्थितः । सर्वथा वर्तमानः अपि सः यॊगी मयि वर्ततॆ ॥ ६.३१ ॥ ಸರ್ವ-ಭೂತ-ಸ್ಥಿತಂ ಯಃ ಮಾಂ ಭಜತಿ ಏಕತ್ವಮ್ ಆಸ್ಥಿತಃ | ಸರ್ವಥಾ ವರ್ತಮಾನಃ ಅಪಿ ಸಃ ಯೋಗೀ ಮಯಿ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 6.30
यः मां पश्यति सर्वत्र सर्वं च मयि पश्यति । तस्य अहं न प्रणश्यामि सः च मॆ न प्रणश्यति ॥ ६.३० ॥ ಯಃ ಮಾಂ ಪಶ್ಯತಿ ಸರ್ವತ್ರ ಸರ್ವಂ ಚ ಮಯಿ ಪಶ್ಯತಿ |
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 6.29
सर्वभूतस्थम् आत्मानं सर्वभूतानि च आत्मनि । ईक्षतॆ यॊग-युक्त-आत्मा सर्वत्र समदर्शनः ॥ ६.२९ ॥ ಸರ್ವಭೂತಸ್ಥಮ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಸರ್ವಭೂತಾನಿ ಚ ಆತ್ಮನಿ | ಈಕ್ಷತೇ ಯೋಗ-ಯುಕ್ತ-ಆತ್ಮಾ ಸರ್ವತ್ರ ಸಮದರ್ಶನಃ || ೬.೨೯ || sarvabhUtastham AtmAnaM sarvabhUtAni cha
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 6.28
युञ्जन् एवं सदा आत्मानं यॊगी विगत कल्मषः । सुखॆन ब्रह्म संस्पर्शम् अत्यन्तं सुखम् अश्नुतॆ ॥ ६.२८ ॥ ಯುಂಜನ್ ಏವಂ ಸದಾ ಆತ್ಮಾನಂ ಯೋಗೀ ವಿಗತ ಕಲ್ಮಷಃ | ಸುಖೇನ ಬ್ರಹ್ಮ ಸಂಸ್ಪರ್ಶಮ್ ಅತ್ಯಂತಂ ಸುಖಮ್