ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.42 – 2.44

यां इमां पुष्पितां वाचं प्रवदंति अविपश्चितः । वॆदवादरताः पार्थ न अन्यत् अस्ति इति वादिनः ॥ २.४२ ॥ काम-आत्मनः स्वर्ग-परः जन्म-कर्म-फलप्रदम् । क्रिया-विशॆष-बहुलां भॊग-ऐश्वर्य-गतिं प्रति ॥ २.४३ ॥ भॊग-ऐश्वर्य प्रसक्तानां तया

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.41

व्यवसाय आत्मिका बुद्धिः एक इह कुरुनंदन । बहुशाखा हि अनंताः च बुद्धयः अव्यवसायिनाम् ॥ २.४१ ॥ ವ್ಯವಸಾಯ ಆತ್ಮಿಕಾ ಬುದ್ಧಿಃ ಏಕ ಇಹ ಕುರುನಂದನ | ಬಹುಶಾಖಾ ಹಿ ಅನಂತಾಃ ಚ ಬುದ್ಧಯಃ ಅವ್ಯವಸಾಯಿನಾಮ್ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.40

न इह अभिक्रम नाशः अस्ति प्रत्यवायः न विद्यतॆ । स्वल्पं अपि अस्य धर्मस्य त्रायतॆ महतः भयात् ॥ २.४० ॥ ನ ಇಹ ಅಭಿಕ್ರಮ ನಾಶಃ ಅಸ್ತಿ ಪ್ರತ್ಯವಾಯಃ ನ ವಿದ್ಯತೇ | ಸ್ವಲ್ಪಂ ಅಪಿ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.39

एषा तॆ अभिहिता सांख्यॆ बुद्धिः यॊगॆ तु इमां शृणु बुद्ध्या युक्त्यः यया पार्थ कर्मबंधं प्रहास्यसि ॥ २.३९ ॥ ಏಷಾ ತೇ ಅಭಿಹಿತಾ ಸಾಂಖ್ಯೇ ಬುದ್ಧಿಃ ಯೋಗೇ ತು ಇಮಾಂ ಶೃಣು ಬುದ್ಧ್ಯಾ ಯುಕ್ತ್ಯಃ ಯಯಾ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.38

सुख दुःखॆ समॆ कृत्वा लाभ-अलाभौ जय-अजयौ ततः युद्धाय युज्यस्व न एवं पापं अवाप्स्यसि ॥ २.३८ ॥ ಸುಖ ದುಃಖೇ ಸಮೇ ಕೃತ್ವಾ ಲಾಭ-ಅಲಾಭೌ ಜಯ-ಅಜಯೌ ತತಃ ಯುದ್ಧಾಯ ಯುಜ್ಯಸ್ವ ನ ಏವಂ ಪಾಪಂ ಅವಾಪ್ಸ್ಯಸಿ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.37

हतॊ वा प्राप्स्यसि स्वर्गं जित्वा वा भॊक्ष्यसॆ महीम् तस्मात् उत्तिष्ठ कौन्तॆय युद्धाय कृतनिश्चयः ॥ २.३७ ॥ ಹತೋ ವಾ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಸಿ ಸ್ವರ್ಗಂ ಜಿತ್ವಾ ವಾ ಭೋಕ್ಷ್ಯಸೇ ಮಹೀಮ್ ತಸ್ಮಾತ್ ಉತ್ತಿಷ್ಠ ಕೌಂತೇಯ ಯುದ್ಧಾಯ ಕೃತನಿಶ್ಚಯಃ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.36

अवाच्य वादान् च बहून् वादिष्यन्ति तव अहिताः निन्दन्तः तव सामर्थ्यं ततः दुःखतरं नु किम् ॥ २.३६ ॥ ಅವಾಚ್ಯ ವಾದಾನ್ ಚ ಬಹೂನ್ ವಾದಿಷ್ಯಂತಿ ತವ ಅಹಿತಾಃ ನಿಂದಂತಃ ತವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಂ ತತಃ ದುಃಖತರಂ ನು

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.35

भयात् रणात् उपरतं मंस्यंते त्वां महारथाः यॆषां च त्वं बहुमतः भूत्वा यास्यसि लाघवम् ॥ २.३५ ॥ ಭಯಾತ್ ರಣಾತ್ ಉಪರತಂ ಮಂಸ್ಯಂತೆ ತ್ವಾಂ ಮಹಾರಥಾಃ ಯೇಷಾಂ ಚ ತ್ವಂ ಬಹುಮತಃ ಭೂತ್ವಾ ಯಾಸ್ಯಸಿ ಲಾಘವಮ್ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.34

अकीर्तिं च अपि भूतानि कथयिष्यन्ति तॆ अव्ययाम् सम्भावितस्य च अकीर्तिः मरणात् अतिरिच्यते ॥ २.३४ ॥ ಅಕೀರ್ತಿಂ ಚ ಅಪಿ ಭೂತಾನಿ ಕಥಯಿಷ್ಯಂತಿ ತೇ ಅವ್ಯಯಾಮ್ ಸಂಭಾವಿತಸ್ಯ ಚ ಅಕೀರ್ತಿಃ ಮರಣಾತ್ ಅತಿರಿಚ್ಯತೆ || ೨.೩೪ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.33

अथ चॆत् त्वं इमं धर्म्यं संग्रामं न करिष्यसि ततः स्वधर्मं कीर्तिं च हित्वा पापं अवाप्स्यसि ॥ २.३३ ॥ ಅಥ ಚೇತ್ ತ್ವಂ ಇಮಂ ಧರ್ಮ್ಯಂ ಸಂಗ್ರಾಮಂ ನ ಕರಿಷ್ಯಸಿ ತತಃ ಸ್ವಧರ್ಮಂ ಕೀರ್ತಿಂ ಚ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.32

यदृच्छया च उपपन्नं स्वर्गद्वारं अपावृतम् सुखिनः क्षत्रियाः पार्थ लभंतॆ युद्धं ईदृशम् ॥ २.३२ ॥ ಯದೃಚ್ಛಯಾ ಚ ಉಪಪನ್ನಂ ಸ್ವರ್ಗದ್ವಾರಂ ಅಪಾವೃತಮ್ ಸುಖಿನಃ ಕ್ಷತ್ರಿಯಾಃ ಪಾರ್ಥ ಲಭಂತೇ ಯುದ್ಧಂ ಈದೃಶಮ್ || ೨.೩೨ || yadRucChayA cha

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.31

स्वधर्मं अपि च अवॆक्ष्य न विकम्पितुं अर्हसि धर्म्यात् हि युद्धात् श्रॆयः अन्यात् क्षत्रियस्य न विद्यतॆ ॥ २.३१ ॥ ಸ್ವಧರ್ಮಂ ಅಪಿ ಚ ಅವೇಕ್ಷ್ಯ ನ ವಿಕಂಪಿತುಂ ಅರ್ಹಸಿ ಧರ್ಮ್ಯಾತ್ ಹಿ ಯುದ್ಧಾತ್ ಶ್ರೇಯಃ ಅನ್ಯಾತ್

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.30

दॆही नित्यं अवध्यः अयं दॆहॆ सर्वस्य भारत तस्मात् सर्वाणि भूतानि न त्वं शॊचितुं अर्हसि ॥ २.३० ॥ ದೇಹೀ ನಿತ್ಯಂ ಅವಧ್ಯಃ ಅಯಂ ದೇಹೇ ಸರ್ವಸ್ಯ ಭಾರತ ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನಿ ನ ತ್ವಂ ಶೋಚಿತುಂ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.29

आश्चर्यवत् पश्यति कश्चित् एनं आश्चर्यवत् वदति तथ एव च अन्यः आश्चर्यवत् च एनं अन्यः शृणॊति श्रुत्वा अपि एनं वॆद न च एव कश्चित् ॥ २.२९ ॥ ಆಶ್ಚರ್ಯವತ್ ಪಶ್ಯತಿ ಕಶ್ಚಿತ್ ಏನಂ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.28

अव्यक्त आदीनि भूतानि व्यक्त मध्यानि भारत अव्यक्त निधनानि एव तत्र का परिदॆवना ॥ २.२८ ॥ ಅವ್ಯಕ್ತ ಆದೀನಿ ಭೂತಾನಿ ವ್ಯಕ್ತ ಮಧ್ಯಾನಿ ಭಾರತ ಅವ್ಯಕ್ತ ನಿಧನಾನಿ ಏವ ತತ್ರ ಕಾ ಪರಿದೇವನಾ || ೨.೨೮ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.27

जातस्य हि ध्रुवः मृत्युः ध्रुवं जन्म मृतस्य च तस्मात् अपरिहार्ये अर्थे न त्वं शोचितुं अर्हसि ॥ २.२७ ॥ ಜಾತಸ್ಯ ಹಿ ಧ್ರುವಃ ಮೃತ್ಯುಃ ಧ್ರುವಂ ಜನ್ಮ ಮೃತಸ್ಯ ಚ ತಸ್ಮಾತ್ ಅಪರಿಹಾರ್ಯೇ ಅರ್ಥೇ ನ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.26

अथ च एनं नित्यजातं नित्यं वा मन्यसे मृतम् तथापि त्वं महाबाहो न एवं शोचितुं अर्हसि ॥ २.२६ ॥ ಅಥ ಚ ಏನಂ ನಿತ್ಯಜಾತಂ ನಿತ್ಯಂ ವಾ ಮನ್ಯಸೇ ಮೃತಮ್ ತಥಾಪಿ ತ್ವಂ ಮಹಾಬಾಹೋ ನ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.25

अव्यक्तः अयं अचिन्त्यः अयं अविकार्यः अयं उच्यतॆ तस्मात् एवं विदित्वा एनं न अनुशॊचितुं अर्हसि ॥ २.२५ ॥ ಅವ್ಯಕ್ತಃ ಅಯಂ ಅಚಿಂತ್ಯಃ ಅಯಂ ಅವಿಕಾರ್ಯಃ ಅಯಂ ಉಚ್ಯತೇ ತಸ್ಮಾತ್ ಏವಂ ವಿದಿತ್ವಾ ಏನಂ ನ ಅನುಶೋಚಿತುಂ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.24

अच्छॆद्यः अयं अदाह्यः अयं अक्लॆद्यः अशॊष्य एव च नित्यः सर्वगतः स्थाणुः अचलः अयं सनातनः ॥ २.२४ ॥ ಅಚ್ಛೇದ್ಯಃ ಅಯಂ ಅದಾಹ್ಯಃ ಅಯಂ ಅಕ್ಲೇದ್ಯಃ ಅಶೋಷ್ಯ ಏವ ಚ ನಿತ್ಯಃ ಸರ್ವಗತಃ ಸ್ಥಾಣುಃ ಅಚಲಃ ಅಯಂ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.23

न एनं छिन्दन्ति शस्त्राणि न एनं दहति पावकः न च एनं क्लॆदयन्ति आपः न शॊषयति मारुतः ॥ २.२३ ॥ ನ ಏನಂ ಛಿಂದಂತಿ ಶಸ್ತ್ರಾಣಿ ನ ಏನಂ ದಹತಿ ಪಾವಕಃ ನ ಚ ಏನಂ