ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 4.30

अपरॆ नियत आहाराः प्राणान् प्राणॆषु जुह्वति । सर्वॆ अपि एतॆ यज्ञ विदः यज्ञ क्षपित कल्मषाः ॥ ४.३० ॥ ಅಪರೇ ನಿಯತ ಆಹಾರಾಃ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಪ್ರಾಣೇಷು ಜುಹ್ವತಿ | ಸರ್ವೇ ಅಪಿ ಏತೇ ಯಜ್ಞ ವಿದಃ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 4.29

अपानॆ जुह्वति प्राणं प्राणॆ अपानं तथा अपरॆ । प्राण-अपान गती रुद्ध्वा प्राणायाम परायणाः ॥ ४.२९ ॥ ಅಪಾನೇ ಜುಹ್ವತಿ ಪ್ರಾಣಂ ಪ್ರಾಣೇ ಅಪಾನಂ ತಥಾ ಅಪರೇ | ಪ್ರಾಣ-ಅಪಾನ ಗತೀ ರುದ್ಧ್ವಾ ಪ್ರಾಣಾಯಾಮ ಪರಾಯಣಾಃ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 4.28

द्रव्ययज्ञाः तपॊयज्ञा यॊगयज्ञाः तथा अपरॆ । स्वाध्याय ज्ञानयज्ञाः च यतयः संशित व्रताः ॥ ४.२८ ॥ ದ್ರವ್ಯಯಜ್ಞಾಃ ತಪೋಯಜ್ಞಾ ಯೋಗಯಜ್ಞಾಃ ತಥಾ ಅಪರೇ | ಸ್ವಾಧ್ಯಾಯ ಜ್ಞಾನಯಜ್ಞಾಃ ಚ ಯತಯಃ ಸಂಶಿತ ವ್ರತಾಃ || ೪.೨೮ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 4.27

सर्वाणि इन्द्रिय कर्माणि प्राण कर्माणि च अपरॆ । आत्म संयम यॊग अग्नौ जुह्वति ज्ञानदीपितॆ ॥ ४.२७ ॥ ಸರ್ವಾಣಿ ಇಂದ್ರಿಯ ಕರ್ಮಾಣಿ ಪ್ರಾಣ ಕರ್ಮಾಣಿ ಚ ಅಪರೇ | ಆತ್ಮ ಸಂಯಮ ಯೋಗ ಅಗ್ನೌ ಜುಹ್ವತಿ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 4.26

श्रॊत्र आदीनि इन्द्रियाणि अन्यॆ संयम अग्निषु जुह्वति । शब्द आदीन् विषयान् अन्य इन्द्रिय अग्निषु जुह्वति ॥ ४.२६ ॥ ಶ್ರೋತ್ರ ಆದೀನಿ ಇಂದ್ರಿಯಾಣಿ ಅನ್ಯೇ ಸಂಯಮ ಅಗ್ನಿಷು ಜುಹ್ವತಿ | ಶಬ್ದ ಆದೀನ್ ವಿಷಯಾನ್ ಅನ್ಯ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 4.25

दैवं एव अपरॆ यज्ञं यॊगिनः पर्युपासतॆ । ब्रह्म अग्नौ अपरॆ यज्ञं यज्ञॆन इव उपजुह्वति ॥ ४.२५ ॥ ದೈವಂ ಏವ ಅಪರೇ ಯಜ್ಞಂ ಯೋಗಿನಃ ಪರ್ಯುಪಾಸತೇ | ಬ್ರಹ್ಮ ಅಗ್ನೌ ಅಪರೇ ಯಜ್ಞಂ ಯಜ್ಞೇನ ಇವ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 4.24

ब्रह्म अर्पणं ब्रह्म हविः ब्रह्म अग्नौ ब्रह्मणा हुतम् । ब्रह्म एव तॆन गन्तव्यं ब्रह्म कर्म समाधिना ॥ ४.२४ ॥ ಬ್ರಹ್ಮ ಅರ್ಪಣಂ ಬ್ರಹ್ಮ ಹವಿಃ ಬ್ರಹ್ಮ ಅಗ್ನೌ ಬ್ರಹ್ಮಣಾ ಹುತಮ್ | ಬ್ರಹ್ಮ ಏವ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 4.23

गतसंगस्य मुक्तस्य ज्ञान अवस्थित चॆतसः । यज्ञाय आचरतः कर्मः समग्रं प्रविलीयतॆ ॥ ४.२३ ॥ ಗತಸಂಗಸ್ಯ ಮುಕ್ತಸ್ಯ ಜ್ಞಾನ ಅವಸ್ಥಿತ ಚೇತಸಃ | ಯಜ್ಞಾಯ ಆಚರತಃ ಕರ್ಮಃ ಸಮಗ್ರಂ ಪ್ರವಿಲೀಯತೇ || ೪.೨೩ || gatasaMgasya muktasya

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 4.22

यदृच्छा लाभ सन्तुष्टः द्वन्द्व अतीतः विमत्सरः । समः सिद्धौ असिद्धौ च कृत्वा अपि न निबध्यतॆ ॥ ४.२२ ॥ ಯದೃಚ್ಛಾ ಲಾಭ ಸಂತುಷ್ಟಃ ದ್ವಂದ್ವ ಅತೀತಃ ವಿಮತ್ಸರಃ | ಸಮಃ ಸಿದ್ಧೌ ಅಸಿದ್ಧೌ ಚ ಕೃತ್ವಾ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 4.21

निराशीः यत चित्त आत्मा त्यक्त सर्व परिग्रहः । शरीरं कॆवलं कर्म कुर्वन् न आप्नॊति किल्बिषम् ॥ ४.२१ ॥ ನಿರಾಶೀಃ ಯತ ಚಿತ್ತ ಆತ್ಮಾ ತ್ಯಕ್ತ ಸರ್ವ ಪರಿಗ್ರಹಃ | ಶರೀರಂ ಕೇವಲಂ ಕರ್ಮ ಕುರ್ವನ್

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 4.20

त्यक्त्वा कर्मफलासंगं नित्यतृप्तः निराश्रयः । कर्मणि अभिप्रवृत्तः अपि न एव किञ्चित् करॊति सः ॥ ४.२० ॥ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಕರ್ಮಫಲಾಸಂಗಂ ನಿತ್ಯತೃಪ್ತಃ ನಿರಾಶ್ರಯಃ | ಕರ್ಮಣಿ ಅಭಿಪ್ರವೃತ್ತಃ ಅಪಿ ನ ಏವ ಕಿಂಚಿತ್ ಕರೋತಿ ಸಃ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 4.19

यस्य सर्वॆ समारम्भाः काम-सन्कल्प-वर्जिताः । ज्ञानाग्नि-दग्ध-कर्माणां तम् आहुः पण्डितं बुधाः ॥ ४.१९ ॥ ಯಸ್ಯ ಸರ್ವೇ ಸಮಾರಂಭಾಃ ಕಾಮ-ಸಂಕಲ್ಪ-ವರ್ಜಿತಾಃ | ಜ್ಞಾನಾಗ್ನಿ-ದಗ್ಧ-ಕರ್ಮಾಣಾಂ ತಮ್ ಆಹುಃ ಪಂಡಿತಂ ಬುಧಾಃ || ೪.೧೯ || yasya sarvE samAraMbhAH kAma-saMkalpa-varjitAH

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 4.18

कर्मणि अकर्म यः पश्यॆत् अकर्मणि च कर्म यः । सः बुद्धिमान् मनुष्यॆषु सः युक्तः कृत्स्नकर्मकृत् ॥ ४.१८ ॥ ಕರ್ಮಣಿ ಅಕರ್ಮ ಯಃ ಪಶ್ಯೇತ್ ಅಕರ್ಮಣಿ ಚ ಕರ್ಮ ಯಃ | ಸಃ ಬುದ್ಧಿಮಾನ್ ಮನುಷ್ಯೇಷು

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 4.17

कर्मणः हि अपि बॊद्धव्यं बॊद्धव्यं च विकर्मणः । अकर्मणः च बॊद्धव्यं गहना कर्मणः गतिः ॥ ४.१७ ॥ ಕರ್ಮಣಃ ಹಿ ಅಪಿ ಬೋದ್ಧವ್ಯಂ ಬೋದ್ಧವ್ಯಂ ಚ ವಿಕರ್ಮಣಃ | ಅಕರ್ಮಣಃ ಚ ಬೋದ್ಧವ್ಯಂ ಗಹನಾ ಕರ್ಮಣಃ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 4.16

किं कर्म किं अकर्म इति कवयः अपि अत्र मॊहिताः । तत् तॆ कर्म प्रवक्ष्यामि यत् ज्ञात्वा मॊक्ष्यसॆ अशुभात् ॥ ४.१६ ॥ ಕಿಂ ಕರ್ಮ ಕಿಂ ಅಕರ್ಮ ಇತಿ ಕವಯಃ ಅಪಿ ಅತ್ರ ಮೋಹಿತಾಃ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 4.15

एवं ज्ञात्वा कृतं कर्म पूर्वैः अपि मुमुक्षुभिः । कुरु कर्म एव तस्मात् त्वं पूर्वैः पूर्वतरं कृतम् ॥ ४.१५ ॥ ಏವಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಕೃತಂ ಕರ್ಮ ಪೂರ್ವೈಃ ಅಪಿ ಮುಮುಕ್ಷುಭಿಃ | ಕುರು ಕರ್ಮ ಏವ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 4.14

न मां कर्माणि लिम्पन्ति न मॆ कर्मफलॆ स्पृहा । इति मां यः अभिजानाति कर्मभिः न सः बध्यतॆ ॥ ४.१४ ॥ ನ ಮಾಂ ಕರ್ಮಾಣಿ ಲಿಂಪಂತಿ ನ ಮೇ ಕರ್ಮಫಲೇ ಸ್ಪೃಹಾ | ಇತಿ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 4.13

चातुः वर्ण्यं मया सृष्टं गुणकर्मविभागशः ! तस्या कर्तारम् अपि मां विद्धि अकर्तारं अव्ययम् ॥ ४.१३ ॥ ಚಾತುಃ ವರ್ಣ್ಯಂ ಮಯಾ ಸೃಷ್ಟಂ ಗುಣಕರ್ಮವಿಭಾಗಶಃ ! ತಸ್ಯಾ ಕರ್ತಾರಮ್ ಅಪಿ ಮಾಂ ವಿದ್ಧಿ ಅಕರ್ತಾರಂ ಅವ್ಯಯಮ್ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 4.12

कांक्षन्तः कर्मणां सिद्धिं यजन्त इह दॆवताः । क्षिप्रं हि मानुषॆ लॊकॆ सिद्धिः भवति कर्मजा ॥ ४.१२ ॥ ಕಾಂಕ್ಷಂತಃ ಕರ್ಮಣಾಂ ಸಿದ್ಧಿಂ ಯಜಂತ ಇಹ ದೇವತಾಃ | ಕ್ಷಿಪ್ರಂ ಹಿ ಮಾನುಷೇ ಲೋಕೇ ಸಿದ್ಧಿಃ ಭವತಿ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 4.11

यॆ तथा मां प्रपद्यन्तॆ तान् तथैव भजामि अहम् । मम वर्त्मा अनुवर्तन्तॆ मनुष्याः पार्थ सर्वशः ॥ ४.११ ॥ ಯೇ ತಥಾ ಮಾಂ ಪ್ರಪದ್ಯಂತೇ ತಾನ್ ತಥೈವ ಭಜಾಮಿ ಅಹಮ್ | ಮಮ ವರ್ತ್ಮಾ ಅನುವರ್ತಂತೇ