ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.65

प्रसादॆ सर्वदुःखानां हानिः अस्य उपजायतॆ । प्रसन्नचॆतसः हि अशु बुद्धिः परि-अवतिष्ठतॆ ॥ २.६५ ॥ ಪ್ರಸಾದೇ ಸರ್ವದುಃಖಾನಾಂ ಹಾನಿಃ ಅಸ್ಯ ಉಪಜಾಯತೇ | ಪ್ರಸನ್ನಚೇತಸಃ ಹಿ ಅಶು ಬುದ್ಧಿಃ ಪರಿ-ಅವತಿಷ್ಠತೇ || ೨.೬೫ || prasAdE sarvaduHkhAnAM

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.64

ರಾಗದ್ವೇಷ ವಿಮುಕ್ತೈಃ ತು ವಿಷಯಾನ್ ಇಂದ್ರಿಯೈಃ ಚರನ್ | ಆತ್ಮವಶೈಃ ವಿಧೇಯ ಆತ್ಮಾ ಪ್ರಸಾದಂ ಅಧಿಗಚ್ಛತಿ || ೨.೬೪ || रागद्वॆष विमुक्तैः तु विषयान् इंद्रियैः चरन् । आत्मवशैः विधॆय आत्मा प्रसादं अधिगच्छति ॥ २.६४ ॥

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.62 & 2.63

ध्यायतः विषयान् पुंसः सङ्गः तॆषु उपजायतॆ । सङ्गात् सञ्जायतॆ कामः कामात् क्रॊधः अभिजायतॆ ॥ २.६२ ॥ क्रॊधात् भवति सम्मॊहः सम्मॊहात् स्मृतिविभ्रमः । स्मृतिभ्रंशात् बुद्धिनाशः बुद्धिनाशात् प्रणश्यति ॥ २.६३ ॥ ಧ್ಯಾಯತಃ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.61

तानि सर्वाणि संयम्य युक्त आसीत मत्परः । वशॆ हि यस्य इन्द्रियाणि तस्य प्रज्ञा प्रतिष्ठिता ॥ २.६१ ॥ ತಾನಿ ಸರ್ವಾಣಿ ಸಂಯಮ್ಯ ಯುಕ್ತ ಆಸೀತ ಮತ್ಪರಃ | ವಶೇ ಹಿ ಯಸ್ಯ ಇಂದ್ರಿಯಾಣಿ ತಸ್ಯ ಪ್ರಜ್ಞಾ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.60

यततॊ हि अपि कौन्तॆय पुरुषस्य विपश्चितः । इन्द्रियाणि प्रमाथीनि हरन्ति प्रसभं मनः ॥ २.६० ॥ ಯತತೋ ಹಿ ಅಪಿ ಕೌಂತೇಯ ಪುರುಷಸ್ಯ ವಿಪಶ್ಚಿತಃ | ಇಂದ್ರಿಯಾಣಿ ಪ್ರಮಾಥೀನಿ ಹರಂತಿ ಪ್ರಸಭಂ ಮನಃ || ೨.೬೦ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.59

विषया विनिवर्तन्तॆ निराहारस्य दॆहिनः । रसवर्जं रसः अपि अस्य परं दृष्ट्वा निवर्ततॆ ॥ २.५९ ॥ ವಿಷಯಾ ವಿನಿವರ್ತಂತೇ ನಿರಾಹಾರಸ್ಯ ದೇಹಿನಃ | ರಸವರ್ಜಂ ರಸಃ ಅಪಿ ಅಸ್ಯ ಪರಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ನಿವರ್ತತೇ || ೨.೫೯ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.58

यदा संहरतॆ च अयं कूर्मः अङ्गानि इव सर्वशः । इन्द्रियाणि इन्द्रिय अर्थॆभ्यः तस्य प्रज्ञा प्रतिष्ठिता ॥ २.५८ ॥ ಯದಾ ಸಂಹರತೇ ಚ ಅಯಂ ಕೂರ್ಮಃ ಅಂಗಾನಿ ಇವ ಸರ್ವಶಃ | ಇಂದ್ರಿಯಾಣಿ ಇಂದ್ರಿಯ ಅರ್ಥೇಭ್ಯಃ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.57

यः सर्वत्र अनभिस्नॆहः तत् तत् प्राप्य शुभ अशुभम् । न अभिनन्दति न द्वॆष्टि तस्य प्रज्ञा प्रतिष्ठिता ॥ २.५७ ॥ ಯಃ ಸರ್ವತ್ರ ಅನಭಿಸ್ನೇಹಃ ತತ್ ತತ್ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಶುಭ ಅಶುಭಮ್ | ನ ಅಭಿನಂದತಿ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.56

दुःखॆषु अनुद्विग्न मनाः सुखॆषु विगत स्पृहः । वीत राग भय क्रॊधः स्थित धीः मुनिः उच्यतॆ ॥ २.५६ ॥ ದುಃಖೇಷು ಅನುದ್ವಿಗ್ನ ಮನಾಃ ಸುಖೇಷು ವಿಗತ ಸ್ಪೃಹಃ | ವೀತ ರಾಗ ಭಯ ಕ್ರೋಧಃ ಸ್ಥಿತ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.55

श्री भगवान् उवाच : प्रजहाति यदा कामान् सर्वान् पार्थ मनॊगतान् । आत्मनि एव आत्मना तुष्टः स्थितप्रज्ञः तदा उच्यतॆ ॥ २.५५ ॥ ಶ್ರೀ ಭಗವಾನ್ ಉವಾಚ : ಪ್ರಜಹಾತಿ ಯದಾ ಕಾಮಾನ್ ಸರ್ವಾನ್ ಪಾರ್ಥ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.54

अर्जुन उवाच :- स्थितप्रज्ञस्य का भाषा समाधि स्थस्य कॆशव । स्थितधीः किं प्रभाषॆत किं आसीत व्रजॆत किम् ॥ २.५४ ॥ ಅರ್ಜುನ ಉವಾಚ :- ಸ್ಥಿತಪ್ರಜ್ಞಸ್ಯ ಕಾ ಭಾಷಾ ಸಮಾಧಿ ಸ್ಥಸ್ಯ ಕೇಶವ |

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.53

श्रुति विप्रतिपन्ना तॆ यदा स्थास्यति निश्चला । समाधौ अचला बुद्धिः तदा यॊगं अवाप्स्यसि ॥ २.५३ ॥ ಶ್ರುತಿ ವಿಪ್ರತಿಪನ್ನಾ ತೇ ಯದಾ ಸ್ಥಾಸ್ಯತಿ ನಿಶ್ಚಲಾ | ಸಮಾಧೌ ಅಚಲಾ ಬುದ್ಧಿಃ ತದಾ ಯೋಗಂ ಅವಾಪ್ಸ್ಯಸಿ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.52

यदा तॆ मॊहकलिलं बुद्धिः व्यतितरिष्यति । तदा गन्तासि निर्वॆदं श्रॊतव्यस्य श्रुतस्य च ॥ २.५२ ॥ ಯದಾ ತೇ ಮೋಹಕಲಿಲಂ ಬುದ್ಧಿಃ ವ್ಯತಿತರಿಷ್ಯತಿ | ತದಾ ಗಂತಾಸಿ ನಿರ್ವೇದಂ ಶ್ರೋತವ್ಯಸ್ಯ ಶ್ರುತಸ್ಯ ಚ || ೨.೫೨ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.51

कर्मजं बुद्धि-युक्ताः हि फलं त्यक्त्वा मनीषिणः । जन्म-बंध-विनिर्मुक्ताः पदं गच्छन्ति अनामयम् ॥ २.५१ ॥ ಕರ್ಮಜಂ ಬುದ್ಧಿ-ಯುಕ್ತಾಃ ಹಿ ಫಲಂ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಮನೀಷಿಣಃ | ಜನ್ಮ-ಬಂಧ-ವಿನಿರ್ಮುಕ್ತಾಃ ಪದಂ ಗಚ್ಛಂತಿ ಅನಾಮಯಮ್ || ೨.೫೧ || karmajaM buddhi-yuktAH

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.50

ಬುದ್ಧಿ ಯುಕ್ತಃ ಜಹಾತಿ ಇಹ ಉಭೇ ಸುಕೃತ-ದುಷ್ಕೃತೇ | ತಸ್ಮಾತ್ ಯೋಗಾಯ ಯುಜ್ಯಸ್ವ ಯೋಗಃ ಕರ್ಮಸು ಕೌಶಲಮ್ || ೨.೫೦ || बुद्धि युक्तः जहाति इह उभॆ सुकृत दुष्कृतॆ । तस्मात् यॊगाय युज्यस्व यॊगः कर्मसु कौशलम्

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.49

दूरॆण हि अवरं कर्म बुद्धि-यॊगात् धनञ्जय । बुद्धौ शरणं अन्विच्छ कृपणाः फलहॆतवः ॥ २.४९ ॥ ದೂರೇಣ ಹಿ ಅವರಂ ಕರ್ಮ ಬುದ್ಧಿ-ಯೋಗಾತ್ ಧನಂಜಯ | ಬುದ್ಧೌ ಶರಣಂ ಅನ್ವಿಚ್ಛ ಕೃಪಣಾಃ ಫಲಹೇತವಃ || ೨.೪೯ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.48

यॊगस्थः कुरु कर्माणि सङ्गं त्यक्त्वा धनञ्जय सिद्धि-असिद्ध्यॊः समः भूत्वा समत्वं यॊग उच्यतॆ ॥ २.४८ ॥ ಯೋಗಸ್ಥಃ ಕುರು ಕರ್ಮಾಣಿ ಸಂಗಂ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಧನಂಜಯ ಸಿದ್ಧಿ-ಅಸಿದ್ಧ್ಯೋಃ ಸಮಃ ಭೂತ್ವಾ ಸಮತ್ವಂ ಯೋಗ ಉಚ್ಯತೇ || ೨.೪೮ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.47

कर्मणि एव अधिकारः तॆ मा फलॆषु कदाचन । मा कर्मफलहॆतुः भूः मा तॆ संगः अस्तु अकर्मणि ॥ ಕರ್ಮಣಿ ಏವ ಅಧಿಕಾರಃ ತೇ ಮಾ ಫಲೇಷು ಕದಾಚನ | ಮಾ ಕರ್ಮಫಲಹೇತುಃ ಭೂಃ ಮಾ ತೇ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.46

यावान् अर्थः उदपानॆ सर्वतः सम्प्लुत-उदकॆ । तावान् सर्वॆषु वॆदॆषु ब्राह्मणस्य विजानतः ॥ २.४६ ॥ ಯಾವಾನ್ ಅರ್ಥಃ ಉದಪಾನೇ ಸರ್ವತಃ ಸಂಪ್ಲುತ-ಉದಕೇ | ತಾವಾನ್ ಸರ್ವೇಷು ವೇದೇಷು ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಯ ವಿಜಾನತಃ || ೨.೪೬ || yAvAn arthaH

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.45

त्रैगुण्य विषयाः वॆदाः निस्त्रैगुण्यः भव अर्जुन । निर्द्वन्द्वः नित्य-सत्त्व-स्थः निर्यॊगक्षॆमः आत्मवान् ॥ २.४५ ॥ ತ್ರೈಗುಣ್ಯ ವಿಷಯಾಃ ವೇದಾಃ ನಿಸ್ತ್ರೈಗುಣ್ಯಃ ಭವ ಅರ್ಜುನ | ನಿರ್ದ್ವಂದ್ವಃ ನಿತ್ಯಸತ್ವಸ್ಥಃ ನಿರ್ಯೋಗಕ್ಷೇಮಃ ಆತ್ಮವಾನ್ || ೨.೪೫ || traiguNya viShayAH