अर्जुन उवाच :-
ज्यायसी चॆत् कर्मणः तॆ मता बुद्धिः जनार्दन
तत् किं कर्मणि घॊरॆ मां नियॊजयसि कॆशव ॥ ३.१ ॥
ಅರ್ಜುನ ಉವಾಚ :-
ಜ್ಯಾಯಸೀ ಚೇತ್ ಕರ್ಮಣಃ ತೇ ಮತಾ ಬುದ್ಧಿಃ ಜನಾರ್ದನ
ತತ್ ಕಿಂ ಕರ್ಮಣಿ ಘೋರೇ ಮಾಂ ನಿಯೋಜಯಸಿ ಕೇಶವ || ೩.೧ ||
arjuna uvAcha :-
jyAyasee chEt karmaNaH tE matA buddhiH janArdana
tat kiM karmaNi ghOrE mAM niyOjayasi kEshava || 3.1 ||
Arjuna said:
O Janardana, if as per your judgment knowledge is superior to action, then O Keshava, why are you urging me onto this terrible action?