Bhagavadgeeta Chapter 3 – Karma Yoga
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.43
एवं बुद्धॆः परं बुद्ध्वा संस्तभ्य आत्मानम् आत्मना । जहि शत्रुं महाबाहॊ कामरूपं दुरासदम् ॥ ३.४३ ॥ ಏವಂ ಬುದ್ಧೇಃ ಪರಂ ಬುದ್ಧ್ವಾ ಸಂಸ್ತಭ್ಯ ಆತ್ಮಾನಮ್ ಆತ್ಮನಾ | ಜಹಿ ಶತ್ರುಂ ಮಹಾಬಾಹೋ ಕಾಮರೂಪಂ ದುರಾಸದಮ್ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.42
इन्द्रियाणि पराणि आहुः इन्द्रियॆभ्यः परं मनः । मनसः तु परा बुद्धिः यः बुद्धॆः परतः तु सः ॥ ३.४२ ॥ ಇಂದ್ರಿಯಾಣಿ ಪರಾಣಿ ಆಹುಃ ಇಂದ್ರಿಯೇಭ್ಯಃ ಪರಂ ಮನಃ | ಮನಸಃ ತು ಪರಾ ಬುದ್ಧಿಃ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.41
तस्मात् त्वं इन्द्रियाणि आदौ नियम्य भरत-ऋषभ । पाप्मानं प्रजहि हि एनं ज्ञान विज्ञान नाशनम् ॥ ३.४१ ॥ ತಸ್ಮಾತ್ ತ್ವಂ ಇಂದ್ರಿಯಾಣಿ ಆದೌ ನಿಯಮ್ಯ ಭರತ-ಋಷಭ | ಪಾಪ್ಮಾನಂ ಪ್ರಜಹಿ ಹಿ ಏನಂ ಜ್ಞಾನ ವಿಜ್ಞಾನ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.40
इंद्रियाणि मनः बुद्धिः अस्य अधिष्ठानं उच्यतॆ । एतैः विमॊहयति एषः ज्ञानं आवृत्य दॆहिनम् ॥ ३.४० ॥ ಇಂದ್ರಿಯಾಣಿ ಮನಃ ಬುದ್ಧಿಃ ಅಸ್ಯ ಅಧಿಷ್ಠಾನಂ ಉಚ್ಯತೇ | ಏತೈಃ ವಿಮೋಹಯತಿ ಏಷಃ ಜ್ಞಾನಂ ಆವೃತ್ಯ ದೇಹಿನಮ್ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.39
आवृतं ज्ञानं एतॆन ज्ञानिनः नित्यवैरिणा । कामरूपॆण कौन्तॆय दुष्पूरॆण अनलॆन च ॥ ३.३९ ॥ ಆವೃತಂ ಜ್ಞಾನಂ ಏತೇನ ಜ್ಞಾನಿನಃ ನಿತ್ಯವೈರಿಣಾ | ಕಾಮರೂಪೇಣ ಕೌಂತೇಯ ದುಷ್ಪೂರೇಣ ಅನಲೇನ ಚ || ೩.೩೯ || AvRutaM j~jAnaM
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.38
धूमॆन आव्रियतॆ वह्निः यथा आदर्शः मलॆन च । यथा उल्बॆन आवृतः गर्भः तथा तॆन इदम् आवृतम् ॥ ३.३८ ॥ ಧೂಮೇನ ಆವ್ರಿಯತೇ ವಹ್ನಿಃ ಯಥಾ ಆದರ್ಶಃ ಮಲೇನ ಚ | ಯಥಾ ಉಲ್ಬೇನ ಆವೃತಃ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.37
श्री भगवान् उवाच :- कामः एषः क्रॊधः एषः रजॊगुण-समुद्भवः । महाशनः महापाप्मा विद्धि एनं इह वैरिणम् ॥ ३.३७ ॥ ಶ್ರೀ ಭಗವಾನ್ ಉವಾಚ :- ಕಾಮಃ ಏಷಃ ಕ್ರೋಧಃ ಏಷಃ ರಜೋಗುಣ-ಸಮುದ್ಭವಃ | ಮಹಾಶನಃ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.36
अर्जुन उवाच :- अथ कॆन प्रयुक्तः अयं पापं चरति पुरुषः । अनिच्छन् अपि वार्ष्णॆय बलात् इव नियॊजितः ॥ ३.३६ ॥ ಅರ್ಜುನ ಉವಾಚ :- ಅಥ ಕೇನ ಪ್ರಯುಕ್ತಃ ಅಯಂ ಪಾಪಂ ಚರತಿ ಪುರುಷಃ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.35
श्रॆयान् स्वधर्मः विगुणः परधर्मात् सु-अनुष्ठितात् । स्वधर्मॆ निधनं श्रॆयः परधर्मः भय आवहः ॥ ३.३५ ॥ ಶ್ರೇಯಾನ್ ಸ್ವಧರ್ಮಃ ವಿಗುಣಃ ಪರಧರ್ಮಾತ್ ಸು-ಅನುಷ್ಠಿತಾತ್ | ಸ್ವಧರ್ಮೇ ನಿಧನಂ ಶ್ರೇಯಃ ಪರಧರ್ಮಃ ಭಯ ಆವಹಃ || ೩.೩೫ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.34
इन्द्रियस्य इन्द्रियस्यार्थॆ रागद्वॆषौ व्यवस्थितौ । तयॊः न वशम् आगच्छॆत् तौ हि अस्य परिपन्थिनौ ॥ ३.३४ ॥ ಇಂದ್ರಿಯಸ್ಯ ಇಂದ್ರಿಯಸ್ಯಾರ್ಥೇ ರಾಗದ್ವೇಷೌ ವ್ಯವಸ್ಥಿತೌ | ತಯೋಃ ನ ವಶಂ ಆಗಚ್ಛೇತ್ ತೌ ಹಿ ಅಸ್ಯ ಪರಿಪಂಥಿನೌ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.33
सदृशं चॆष्टतॆ स्वस्याः प्रकृतॆः ज्ञानवान् अपि । प्रकृतिं यान्ति भूतानि निग्रहः किं करिष्यति ॥ ३.३३ ॥ ಸದೃಶಂ ಚೇಷ್ಟತೇ ಸ್ವಸ್ಯಾಃ ಪ್ರಕೃತೇಃ ಜ್ಞಾನವಾನ್ ಅಪಿ | ಪ್ರಕೃತಿಂ ಯಾಂತಿ ಭೂತಾನಿ ನಿಗ್ರಹಃ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.32
यॆ तु एतत् अभ्यसूयन्तः न अनुतिष्ठन्ति मॆ मतम् । सर्वज्ञानविमूढान् तान् विद्धि नष्टान् अचॆतसः ॥ ३.३२ ॥ ಯೇ ತು ಏತತ್ ಅಭ್ಯಸೂಯಂತಃ ನ ಅನುತಿಷ್ಠಂತಿ ಮೇ ಮತಮ್ | ಸರ್ವಜ್ಞಾನವಿಮೂಢಾನ್ ತಾನ್ ವಿದ್ಧಿ ನಷ್ಟಾನ್
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.31
यॆ मॆ मतं इदं नित्यं अनुतिष्ठन्ति मानवः । श्रद्धावन्तः अनसूयन्तः मुच्यन्तॆ तॆ अपि कर्मभिः ॥ ३.३१ ॥ ಯೇ ಮೇ ಮತಂ ಇದಂ ನಿತ್ಯಂ ಅನುತಿಷ್ಠಂತಿ ಮಾನವಃ | ಶ್ರದ್ಧಾವಂತಃ ಅನಸೂಯಂತಃ ಮುಚ್ಯಂತೇ ತೇ ಅಪಿ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.30
मयि सर्वाणि कर्माणि सन्यस्य अध्यात्मचॆतसा । निराशिः निर्ममः भूत्वा युध्यस्व विगतज्वरः ॥ ३.३० ॥ ಮಯಿ ಸರ್ವಾಣಿ ಕರ್ಮಾಣಿ ಸನ್ಯಸ್ಯ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಚೇತಸಾ | ನಿರಾಶಿಃ ನಿರ್ಮಮಃ ಭೂತ್ವಾ ಯುಧ್ಯಸ್ವ ವಿಗತಜ್ವರಃ || ೩.೩೦ || mayi sarvANi
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.29
प्रकृतॆः गुणसम्मूढाः सज्जन्तॆ गुणकर्मसु । तान् अकृत्स्नविदः मन्दान् कृत्स्नवित् न विचालयॆत् ॥ ३.२९ ॥ ಪ್ರಕೃತೇಃ ಗುಣಸಮ್ಮೂಢಾಃ ಸಜ್ಜಂತೇ ಗುಣಕರ್ಮಸು | ತಾನ್ ಅಕೃತ್ಸ್ನವಿದಃ ಮಂದಾನ್ ಕೃತ್ಸ್ನವಿತ್ ನ ವಿಚಾಲಯೇತ್ || ೩.೨೯ || prakRutEH guNasammUDhAH
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.28
तत्ववित् तु महाबाहुः गुणकर्मविभागॊः । गुणः गुणॆषु वर्तन्त इति मत्वा न सज्जतॆ ॥ ३.२८ ॥ ತತ್ವವಿತ್ ತು ಮಹಾಬಾಹುಃ ಗುಣಕರ್ಮವಿಭಾಗೋಃ | ಗುಣಃ ಗುಣೇಷು ವರ್ತಂತ ಇತಿ ಮತ್ವಾ ನ ಸಜ್ಜತೇ || ೩.೨೮ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.27
प्रकृतॆः क्रियमाणानि गुणैः कर्माणि सर्वशः । अहंकारविमूढात्माः कर्ता अहं इति मन्यतॆ ॥ ३.२७ ॥ ಪ್ರಕೃತೇಃ ಕ್ರಿಯಮಾಣಾನಿ ಗುಣೈಃ ಕರ್ಮಾಣಿ ಸರ್ವಶಃ | ಅಹಂಕಾರವಿಮೂಢಾತ್ಮಾಃ ಕರ್ತಾ ಅಹಂ ಇತಿ ಮನ್ಯತೇ || ೩.೨೭ || prakRutEH kriyamANAni
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.26
न बुद्धि भॆदं जनयॆत् अज्ञानां कर्मसङ्गिनाम् । जॊषयॆत् सर्वकर्माणि विद्वान् युक्तः समाचरन् ॥ ३.२६ ॥ ನ ಬುದ್ಧಿ ಭೇದಂ ಜನಯೇತ್ ಅಜ್ಞಾನಾಂ ಕರ್ಮಸಂಗಿನಾಮ್ | ಜೋಷಯೇತ್ ಸರ್ವಕರ್ಮಾಣಿ ವಿದ್ವಾನ್ ಯುಕ್ತಃ ಸಮಾಚರನ್ || ೩.೨೬ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.25
सक्ताः कर्मणि अविद्वांसः यथा कुर्वन्ति भारत । कुर्यात् विद्वान् तथा असक्तः चिकीर्षुः लॊकसङ्ग्रहम् ॥ ३.२५ ॥ ಸಕ್ತಾಃ ಕರ್ಮಣಿ ಅವಿದ್ವಾಂಸಃ ಯಥಾ ಕುರ್ವಂತಿ ಭಾರತ | ಕುರ್ಯಾತ್ ವಿದ್ವಾನ್ ತಥಾ ಅಸಕ್ತಃ ಚಿಕೀರ್ಷುಃ ಲೋಕಸಂಗ್ರಹಮ್ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.24
उत्सीदॆयुः इमॆ लॊकाः न कुर्यां कर्म चॆत् अहम् । सङ्करस्य च कर्ता स्याम् उपहन्याम् इमाः प्रजाः ॥ ३.२४ ॥ ಉತ್ಸೀದೇಯುಃ ಇಮೇ ಲೋಕಾಃ ನ ಕುರ್ಯಾಂ ಕರ್ಮ ಚೇತ್ ಅಹಮ್ | ಸಂಕರಸ್ಯ ಚ