Bhagavadgeeta Chapter 3 – Karma Yoga
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.23
यदि हि अहं न वर्तॆयं जातु कर्मणि अतन्द्रितः । मम वर्त्म अनुवर्तन्तॆ मनुष्याः पार्थ सर्वशः ॥ ३.२३ ॥ ಯದಿ ಹಿ ಅಹಂ ನ ವರ್ತೇಯಂ ಜಾತು ಕರ್ಮಣಿ ಅತಂದ್ರಿತಃ | ಮಮ ವರ್ತ್ಮ ಅನುವರ್ತಂತೇ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.22
न मॆ पार्थ अस्ति कर्तव्यं त्रिषु लॊकॆषु किञ्चन । न अनवाप्तम् अवाप्तव्यं वर्त एव च कर्मणि ॥ ३.२२ ॥ ನ ಮೇ ಪಾರ್ಥ ಅಸ್ತಿ ಕರ್ತವ್ಯಂ ತ್ರಿಷು ಲೋಕೇಷು ಕಿಂಚನ | ನ ಅನವಾಪ್ತಂ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.21
यत् यत् आचरति श्रॆष्ठः तत् तत् एव इतर जनः । सः यत् प्रमाणं कुरुतॆ लॊकः तत् अनुवर्ततॆ ॥ ३.२१ ॥ ಯತ್ ಯತ್ ಆಚರತಿ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ ತತ್ ತತ್ ಏವ ಇತರ ಜನಃ |
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.20
कर्मणि एव हि संसिद्धिं आस्थितः जनक आदयः । लॊक संग्रहम् एव अपि सम्पश्यन् कर्तुम् अर्हसि ॥ ३.२० ॥ ಕರ್ಮಣಿ ಏವ ಹಿ ಸಂಸಿದ್ಧಿಂ ಆಸ್ಥಿತಃ ಜನಕ ಆದಯಃ | ಲೋಕ ಸಂಗ್ರಹಂ ಏವ ಅಪಿ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.19
तस्मात् असक्तः सततं कार्यं कर्म समाचर । असक्तः हि आचरन् कर्म परम् आप्नॊति पुरुषः ॥ ३.१९ ॥ ತಸ್ಮಾತ್ ಅಸಕ್ತಃ ಸತತಂ ಕಾರ್ಯಂ ಕರ್ಮ ಸಮಾಚರ | ಅಸಕ್ತಃ ಹಿ ಆಚರನ್ ಕರ್ಮ ಪರಮ್ ಆಪ್ನೋತಿ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.18
न एव तस्य कृतॆन अर्थः न अकृतॆन इह कश्चन । न च अस्य सर्वभूतॆषु कश्चित् अर्थ व्यपाश्रयः ॥ ३.१८ ॥ ನ ಏವ ತಸ್ಯ ಕೃತೇನ ಅರ್ಥಃ ನ ಅಕೃತೇನ ಇಹ ಕಶ್ಚನ |
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.17
यः तु आत्म रतिः एव स्यात् आत्म तृप्तः च मानवः । आत्मनि एव च सन्तुष्टः तस्य कार्यं न विद्यतॆ ॥ ३.१७ ॥ ಯಃ ತು ಆತ್ಮ ರತಿಃ ಏವ ಸ್ಯಾತ್ ಆತ್ಮ ತೃಪ್ತಃ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.16
एवं प्रवर्तितं चक्रं न अनुवर्तयति इह यः । अघायुः इन्द्रिय-आरामः मॊघं पार्थ स जीवति ॥ ३.१६ ॥ ಏವಂ ಪ್ರವರ್ತಿತಂ ಚಕ್ರಂ ನ ಅನುವರ್ತಯತಿ ಇಹ ಯಃ | ಅಘಾಯುಃ ಇಂದ್ರಿಯ-ಆರಾಮಃ ಮೋಘಂ ಪಾರ್ಥ ಸ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.15
कर्म ब्रह्मॊद्भवं विद्धि ब्रह्माक्षर समुद्भवम् । तस्मात् सर्वगतं ब्रह्म नित्यं यज्ञॆ प्रतिष्ठितम् ॥ ३.१५ ॥ ಕರ್ಮ ಬ್ರಹ್ಮೋದ್ಭವಂ ವಿದ್ಧಿ ಬ್ರಹ್ಮಾಕ್ಷರ ಸಮುದ್ಭವಮ್ | ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವಗತಂ ಬ್ರಹ್ಮ ನಿತ್ಯಂ ಯಜ್ಞೇ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಮ್ || ೩.೧೫ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.14
अन्नात् भवन्ति भूतानि पर्जन्यात् अन्न सम्भवः । यज्ञात् भवति पर्जन्यः यज्ञः कर्म समुद्भवः ॥ ३.१४ ॥ ಅನ್ನಾತ್ ಭವಂತಿ ಭೂತಾನಿ ಪರ್ಜನ್ಯಾತ್ ಅನ್ನ ಸಂಭವಃ | ಯಜ್ಞಾತ್ ಭವತಿ ಪರ್ಜನ್ಯಃ ಯಜ್ಞಃ ಕರ್ಮ ಸಮುದ್ಭವಃ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.13
यज्ञशिष्ट अशिनः सन्तः मुच्यन्तॆ सर्व किल्बिषैः । भुञ्जतॆ तॆ तु अघं पापाः यॆ पचन्ति आत्मकारणात् ॥ ३.१३ ॥ ಯಜ್ಞಶಿಷ್ಟ ಅಶಿನಃ ಸಂತಃ ಮುಚ್ಯಂತೇ ಸರ್ವ ಕಿಲ್ಬಿಷೈಃ | ಭುಂಜತೇ ತೇ ತು ಅಘಂ ಪಾಪಾಃ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.12
इष्टान् भॊगान् हि वः दॆवाः दास्यन्तॆ यज्ञभाविताः । तैः दत्तान् अप्रदाय एभ्यः यः भुंक्तॆ स्तॆन एव सः ॥ ३.१२ ॥ ಇಷ್ಟಾನ್ ಭೋಗಾನ್ ಹಿ ವಃ ದೇವಾಃ ದಾಸ್ಯಂತೇ ಯಜ್ಞಭಾವಿತಾಃ | ತೈಃ ದತ್ತಾನ್
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.11
दॆवान् भावयत अनॆन तॆ दॆवा भावयन्तु वः । परस्परं भावयन्तः श्रॆयः परं अवाप्स्यथ ॥ ३.११ ॥ ದೇವಾನ್ ಭಾವಯತ ಅನೇನ ತೇ ದೇವಾ ಭಾವಯಂತು ವಃ | ಪರಸ್ಪರಂ ಭಾವಯಂತಃ ಶ್ರೇಯಃ ಪರಂ ಅವಾಪ್ಸ್ಯಥ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.10
सहयज्ञाः प्रजाः सृष्ट्वा पुरा उवाच प्रजापतिः । अनॆन प्रसविष्यध्वं एषः वः अस्तु इष्टकामधुक् ॥ ३.१० ॥ ಸಹಯಜ್ಞಾಃ ಪ್ರಜಾಃ ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ಪುರಾ ಉವಾಚ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ | ಅನೇನ ಪ್ರಸವಿಷ್ಯಧ್ವಂ ಏಷಃ ವಃ ಅಸ್ತು ಇಷ್ಟಕಾಮಧುಕ್ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.9
यज्ञ अर्थात् कर्मणः अन्यत्र लॊकः अयं कर्म-बन्धनः । तत् अर्थं कर्म कौन्तॆय मुक्तसङ्गः समाचर ॥ ३.९ ॥ ಯಜ್ಞ ಅರ್ಥಾತ್ ಕರ್ಮಣಃ ಅನ್ಯತ್ರ ಲೋಕಃ ಅಯಂ ಕರ್ಮ-ಬಂಧನಃ | ತತ್ ಅರ್ಥಂ ಕರ್ಮ ಕೌಂತೇಯ ಮುಕ್ತಸಂಗಃ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.8
नियतं कुरु कर्म त्वं कर्म ज्यायः हि अकर्मणः । शरीरयात्रा अपि च तॆ न प्रसिद्ध्यॆत् अकर्मणः ॥ ३.८ ॥ ನಿಯತಂ ಕುರು ಕರ್ಮ ತ್ವಂ ಕರ್ಮ ಜ್ಯಾಯಃ ಹಿ ಅಕರ್ಮಣಃ | ಶರೀರಯಾತ್ರಾ ಅಪಿ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.7
यः तु इन्द्रियाणि मनसा नियम्य आरभतॆ अर्जुन । कर्म-इन्द्रियैः कर्म-यॊगं असक्तः सः विशिष्यतॆ ॥ ३.७ ॥ ಯಃ ತು ಇಂದ್ರಿಯಾಣಿ ಮನಸಾ ನಿಯಂಯ ಆರಭತೇ ಅರ್ಜುನ | ಕರ್ಮ-ಇಂದ್ರಿಯೈಃ ಕರ್ಮ-ಯೋಗಂ ಅಸಕ್ತಃ ಸಃ ವಿಶಿಷ್ಯತೇ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.6
कर्मॆन्द्रियाणि संयम्य यः आस्तॆ मनसा स्मरन् । इन्द्रियार्थान् विमूढात्मा मिथ्याचारः सः उच्यतॆ ॥ ३.६ ॥ ಕರ್ಮೇಂದ್ರಿಯಾಣಿ ಸಂಯಮ್ಯ ಯಃ ಆಸ್ತೇ ಮನಸಾ ಸ್ಮರನ್ | ಇಂದ್ರಿಯಾರ್ಥಾನ್ ವಿಮೂಢಾತ್ಮಾ ಮಿಥ್ಯಾಚಾರಃ ಸಃ ಉಚ್ಯತೇ || ೩.೬ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.5
न हि कश्चित् क्षणं अपि जातु तिष्ठति अकर्मकृत् । कार्यतॆ हि अवशः कर्म सर्वः प्रकृतिजैः गुणैः ॥ ३.५ ॥ ನ ಹಿ ಕಶ್ಚಿತ್ ಕ್ಷಣಂ ಅಪಿ ಜಾತು ತಿಷ್ಠತಿ ಅಕರ್ಮಕೃತ್ | ಕಾರ್ಯತೇ ಹಿ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.4
न कर्मणां अनारम्भात् नैष्कर्म्यं पुरुषः अश्नुतॆ । न च संन्यसनात् ऎव सिद्धिं समधिगच्छति ॥ ३.४ ॥ ನ ಕರ್ಮಣಾಂ ಅನಾರಂಭಾತ್ ನೈಷ್ಕರ್ಮ್ಯಂ ಪುರುಷಃ ಅಶ್ನುತೇ | ನ ಚ ಸಂನ್ಯಸನಾತ್ ಏವ ಸಿದ್ಧಿಂ ಸಮಧಿಗಚ್ಛತಿ ||