Bhagavadgeeta Chapter 2 – sAnkhya yOga
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.51
कर्मजं बुद्धि-युक्ताः हि फलं त्यक्त्वा मनीषिणः । जन्म-बंध-विनिर्मुक्ताः पदं गच्छन्ति अनामयम् ॥ २.५१ ॥ ಕರ್ಮಜಂ ಬುದ್ಧಿ-ಯುಕ್ತಾಃ ಹಿ ಫಲಂ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಮನೀಷಿಣಃ | ಜನ್ಮ-ಬಂಧ-ವಿನಿರ್ಮುಕ್ತಾಃ ಪದಂ ಗಚ್ಛಂತಿ ಅನಾಮಯಮ್ || ೨.೫೧ || karmajaM buddhi-yuktAH
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.50
ಬುದ್ಧಿ ಯುಕ್ತಃ ಜಹಾತಿ ಇಹ ಉಭೇ ಸುಕೃತ-ದುಷ್ಕೃತೇ | ತಸ್ಮಾತ್ ಯೋಗಾಯ ಯುಜ್ಯಸ್ವ ಯೋಗಃ ಕರ್ಮಸು ಕೌಶಲಮ್ || ೨.೫೦ || बुद्धि युक्तः जहाति इह उभॆ सुकृत दुष्कृतॆ । तस्मात् यॊगाय युज्यस्व यॊगः कर्मसु कौशलम्
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.49
दूरॆण हि अवरं कर्म बुद्धि-यॊगात् धनञ्जय । बुद्धौ शरणं अन्विच्छ कृपणाः फलहॆतवः ॥ २.४९ ॥ ದೂರೇಣ ಹಿ ಅವರಂ ಕರ್ಮ ಬುದ್ಧಿ-ಯೋಗಾತ್ ಧನಂಜಯ | ಬುದ್ಧೌ ಶರಣಂ ಅನ್ವಿಚ್ಛ ಕೃಪಣಾಃ ಫಲಹೇತವಃ || ೨.೪೯ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.48
यॊगस्थः कुरु कर्माणि सङ्गं त्यक्त्वा धनञ्जय सिद्धि-असिद्ध्यॊः समः भूत्वा समत्वं यॊग उच्यतॆ ॥ २.४८ ॥ ಯೋಗಸ್ಥಃ ಕುರು ಕರ್ಮಾಣಿ ಸಂಗಂ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಧನಂಜಯ ಸಿದ್ಧಿ-ಅಸಿದ್ಧ್ಯೋಃ ಸಮಃ ಭೂತ್ವಾ ಸಮತ್ವಂ ಯೋಗ ಉಚ್ಯತೇ || ೨.೪೮ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.47
कर्मणि एव अधिकारः तॆ मा फलॆषु कदाचन । मा कर्मफलहॆतुः भूः मा तॆ संगः अस्तु अकर्मणि ॥ ಕರ್ಮಣಿ ಏವ ಅಧಿಕಾರಃ ತೇ ಮಾ ಫಲೇಷು ಕದಾಚನ | ಮಾ ಕರ್ಮಫಲಹೇತುಃ ಭೂಃ ಮಾ ತೇ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.46
यावान् अर्थः उदपानॆ सर्वतः सम्प्लुत-उदकॆ । तावान् सर्वॆषु वॆदॆषु ब्राह्मणस्य विजानतः ॥ २.४६ ॥ ಯಾವಾನ್ ಅರ್ಥಃ ಉದಪಾನೇ ಸರ್ವತಃ ಸಂಪ್ಲುತ-ಉದಕೇ | ತಾವಾನ್ ಸರ್ವೇಷು ವೇದೇಷು ಬ್ರಾಹ್ಮಣಸ್ಯ ವಿಜಾನತಃ || ೨.೪೬ || yAvAn arthaH
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.45
त्रैगुण्य विषयाः वॆदाः निस्त्रैगुण्यः भव अर्जुन । निर्द्वन्द्वः नित्य-सत्त्व-स्थः निर्यॊगक्षॆमः आत्मवान् ॥ २.४५ ॥ ತ್ರೈಗುಣ್ಯ ವಿಷಯಾಃ ವೇದಾಃ ನಿಸ್ತ್ರೈಗುಣ್ಯಃ ಭವ ಅರ್ಜುನ | ನಿರ್ದ್ವಂದ್ವಃ ನಿತ್ಯಸತ್ವಸ್ಥಃ ನಿರ್ಯೋಗಕ್ಷೇಮಃ ಆತ್ಮವಾನ್ || ೨.೪೫ || traiguNya viShayAH
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.42 – 2.44
यां इमां पुष्पितां वाचं प्रवदंति अविपश्चितः । वॆदवादरताः पार्थ न अन्यत् अस्ति इति वादिनः ॥ २.४२ ॥ काम-आत्मनः स्वर्ग-परः जन्म-कर्म-फलप्रदम् । क्रिया-विशॆष-बहुलां भॊग-ऐश्वर्य-गतिं प्रति ॥ २.४३ ॥ भॊग-ऐश्वर्य प्रसक्तानां तया
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.41
व्यवसाय आत्मिका बुद्धिः एक इह कुरुनंदन । बहुशाखा हि अनंताः च बुद्धयः अव्यवसायिनाम् ॥ २.४१ ॥ ವ್ಯವಸಾಯ ಆತ್ಮಿಕಾ ಬುದ್ಧಿಃ ಏಕ ಇಹ ಕುರುನಂದನ | ಬಹುಶಾಖಾ ಹಿ ಅನಂತಾಃ ಚ ಬುದ್ಧಯಃ ಅವ್ಯವಸಾಯಿನಾಮ್ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.40
न इह अभिक्रम नाशः अस्ति प्रत्यवायः न विद्यतॆ । स्वल्पं अपि अस्य धर्मस्य त्रायतॆ महतः भयात् ॥ २.४० ॥ ನ ಇಹ ಅಭಿಕ್ರಮ ನಾಶಃ ಅಸ್ತಿ ಪ್ರತ್ಯವಾಯಃ ನ ವಿದ್ಯತೇ | ಸ್ವಲ್ಪಂ ಅಪಿ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.39
एषा तॆ अभिहिता सांख्यॆ बुद्धिः यॊगॆ तु इमां शृणु बुद्ध्या युक्त्यः यया पार्थ कर्मबंधं प्रहास्यसि ॥ २.३९ ॥ ಏಷಾ ತೇ ಅಭಿಹಿತಾ ಸಾಂಖ್ಯೇ ಬುದ್ಧಿಃ ಯೋಗೇ ತು ಇಮಾಂ ಶೃಣು ಬುದ್ಧ್ಯಾ ಯುಕ್ತ್ಯಃ ಯಯಾ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.38
सुख दुःखॆ समॆ कृत्वा लाभ-अलाभौ जय-अजयौ ततः युद्धाय युज्यस्व न एवं पापं अवाप्स्यसि ॥ २.३८ ॥ ಸುಖ ದುಃಖೇ ಸಮೇ ಕೃತ್ವಾ ಲಾಭ-ಅಲಾಭೌ ಜಯ-ಅಜಯೌ ತತಃ ಯುದ್ಧಾಯ ಯುಜ್ಯಸ್ವ ನ ಏವಂ ಪಾಪಂ ಅವಾಪ್ಸ್ಯಸಿ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.37
हतॊ वा प्राप्स्यसि स्वर्गं जित्वा वा भॊक्ष्यसॆ महीम् तस्मात् उत्तिष्ठ कौन्तॆय युद्धाय कृतनिश्चयः ॥ २.३७ ॥ ಹತೋ ವಾ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಸಿ ಸ್ವರ್ಗಂ ಜಿತ್ವಾ ವಾ ಭೋಕ್ಷ್ಯಸೇ ಮಹೀಮ್ ತಸ್ಮಾತ್ ಉತ್ತಿಷ್ಠ ಕೌಂತೇಯ ಯುದ್ಧಾಯ ಕೃತನಿಶ್ಚಯಃ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.36
अवाच्य वादान् च बहून् वादिष्यन्ति तव अहिताः निन्दन्तः तव सामर्थ्यं ततः दुःखतरं नु किम् ॥ २.३६ ॥ ಅವಾಚ್ಯ ವಾದಾನ್ ಚ ಬಹೂನ್ ವಾದಿಷ್ಯಂತಿ ತವ ಅಹಿತಾಃ ನಿಂದಂತಃ ತವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಂ ತತಃ ದುಃಖತರಂ ನು
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.35
भयात् रणात् उपरतं मंस्यंते त्वां महारथाः यॆषां च त्वं बहुमतः भूत्वा यास्यसि लाघवम् ॥ २.३५ ॥ ಭಯಾತ್ ರಣಾತ್ ಉಪರತಂ ಮಂಸ್ಯಂತೆ ತ್ವಾಂ ಮಹಾರಥಾಃ ಯೇಷಾಂ ಚ ತ್ವಂ ಬಹುಮತಃ ಭೂತ್ವಾ ಯಾಸ್ಯಸಿ ಲಾಘವಮ್ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.34
अकीर्तिं च अपि भूतानि कथयिष्यन्ति तॆ अव्ययाम् सम्भावितस्य च अकीर्तिः मरणात् अतिरिच्यते ॥ २.३४ ॥ ಅಕೀರ್ತಿಂ ಚ ಅಪಿ ಭೂತಾನಿ ಕಥಯಿಷ್ಯಂತಿ ತೇ ಅವ್ಯಯಾಮ್ ಸಂಭಾವಿತಸ್ಯ ಚ ಅಕೀರ್ತಿಃ ಮರಣಾತ್ ಅತಿರಿಚ್ಯತೆ || ೨.೩೪ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.33
अथ चॆत् त्वं इमं धर्म्यं संग्रामं न करिष्यसि ततः स्वधर्मं कीर्तिं च हित्वा पापं अवाप्स्यसि ॥ २.३३ ॥ ಅಥ ಚೇತ್ ತ್ವಂ ಇಮಂ ಧರ್ಮ್ಯಂ ಸಂಗ್ರಾಮಂ ನ ಕರಿಷ್ಯಸಿ ತತಃ ಸ್ವಧರ್ಮಂ ಕೀರ್ತಿಂ ಚ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.32
यदृच्छया च उपपन्नं स्वर्गद्वारं अपावृतम् सुखिनः क्षत्रियाः पार्थ लभंतॆ युद्धं ईदृशम् ॥ २.३२ ॥ ಯದೃಚ್ಛಯಾ ಚ ಉಪಪನ್ನಂ ಸ್ವರ್ಗದ್ವಾರಂ ಅಪಾವೃತಮ್ ಸುಖಿನಃ ಕ್ಷತ್ರಿಯಾಃ ಪಾರ್ಥ ಲಭಂತೇ ಯುದ್ಧಂ ಈದೃಶಮ್ || ೨.೩೨ || yadRucChayA cha
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.31
स्वधर्मं अपि च अवॆक्ष्य न विकम्पितुं अर्हसि धर्म्यात् हि युद्धात् श्रॆयः अन्यात् क्षत्रियस्य न विद्यतॆ ॥ २.३१ ॥ ಸ್ವಧರ್ಮಂ ಅಪಿ ಚ ಅವೇಕ್ಷ್ಯ ನ ವಿಕಂಪಿತುಂ ಅರ್ಹಸಿ ಧರ್ಮ್ಯಾತ್ ಹಿ ಯುದ್ಧಾತ್ ಶ್ರೇಯಃ ಅನ್ಯಾತ್
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.30
दॆही नित्यं अवध्यः अयं दॆहॆ सर्वस्य भारत तस्मात् सर्वाणि भूतानि न त्वं शॊचितुं अर्हसि ॥ २.३० ॥ ದೇಹೀ ನಿತ್ಯಂ ಅವಧ್ಯಃ ಅಯಂ ದೇಹೇ ಸರ್ವಸ್ಯ ಭಾರತ ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವಾಣಿ ಭೂತಾನಿ ನ ತ್ವಂ ಶೋಚಿತುಂ