ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.7

यॊग-युक्तः विशुद्ध-आत्मा विजित-आत्मा जित-इन्द्रियः । सर्व भूत आत्म भूतआत्मा कुर्वन् अपि न लिप्यतॆ ॥ ५.७ ॥ ಯೋಗ-ಯುಕ್ತಃ ವಿಶುದ್ಧ-ಆತ್ಮಾ ವಿಜಿತ-ಆತ್ಮಾ ಜಿತ-ಇಂದ್ರಿಯಃ | ಸರ್ವ ಭೂತ ಆತ್ಮ ಭೂತ ಆತ್ಮಾ ಕುರ್ವನ್ ಅಪಿ ನ ಲಿಪ್ಯತೇ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.6

संन्यासः अस्तु महाबाहॊ दुःखम् आप्तुम् अयॊगतः । यॊगयुक्तः मुनिः ब्रह्म न चिरॆण अधिगच्छति ॥ ५.६ ॥ ಸಂನ್ಯಾಸಃ ಅಸ್ತು ಮಹಾಬಾಹೋ ದುಃಖಂ ಆಪ್ತುಂ ಅಯೋಗತಃ | ಯೋಗಯುಕ್ತಃ ಮುನಿಃ ಬ್ರಹ್ಮ ನ ಚಿರೇಣ ಅಧಿಗಚ್ಛತಿ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.5

यत् सांख्यैः प्राप्यतॆ स्थानं तत् यॊगैः अपि गम्यतॆ । एकं सांख्यं च यॊगं च यः पश्यति सः पश्यति ॥ ५.५ ॥ ಯತ್ ಸಾಂಖ್ಯೈಃ ಪ್ರಾಪ್ಯತೇ ಸ್ಥಾನಂ ತತ್ ಯೋಗೈಃ ಅಪಿ ಗಮ್ಯತೇ |

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.4

सांख्य यॊगौ पृथक् बालाः प्रवदन्ति न पण्डिताः । एकम् अपि अस्थितः संयक् उभयॊः विन्दतॆ फलम् ॥ ५.४ ॥ ಸಾಂಖ್ಯ ಯೋಗೌ ಪೃಥಕ್ ಬಾಲಾಃ ಪ್ರವದಂತಿ ನ ಪಂಡಿತಾಃ | ಏಕಂ ಅಪಿ ಅಸ್ಥಿತಃ ಸಂಯಕ್

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.3

ज्ञॆयः सः नित्य-संन्यासी यः न द्वॆष्टि न काङ्क्षति । निर्द्वन्द्वः हि महाबाहॊ सुखं बन्धात् प्रमुच्यतॆ ॥ ५.३ ॥ ಜ್ಞೇಯಃ ಸಃ ನಿತ್ಯ-ಸಂನ್ಯಾಸೀ ಯಃ ನ ದ್ವೇಷ್ಟಿ ನ ಕಾಂಕ್ಷತಿ | ನಿರ್ದ್ವಂದ್ವಃ ಹಿ ಮಹಾಬಾಹೋ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.2

श्री भगवान् उवाच :- संन्यासः कर्मयॊगः च निःश्रॆयसकरौ उभौ । तयॊः तु कर्मसंन्यासात् कर्मयॊगः विशिष्यतॆ ॥ ५.२ ॥ ಶ್ರೀ ಭಗವಾನ್ ಉವಾಚ :- ಸಂನ್ಯಾಸಃ ಕರ್ಮಯೋಗಃ ಚ ನಿಃಶ್ರೇಯಸಕರೌ ಉಭೌ | ತಯೋಃ ತು

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.1

अर्जुन उवाच :- सन्यासं कर्मणां कृष्ण पुनः यॊगं च शंससि । यत् श्रॆयः एतयॊः एकं तन्मॆ ब्रूहि सुनिश्चितम् ॥ ५.१ ॥ ಅರ್ಜುನ ಉವಾಚ :- ಸನ್ಯಾಸಂ ಕರ್ಮಣಾಂ ಕೃಷ್ಣ ಪುನಃ ಯೋಗಂ ಚ