Bhagavadgeeta Chapter 5 – Sanyasa Yoga
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.29
भॊक्तारं यज्ञ तपसां सर्व लॊक महॆश्वरम् । सुहृदं सर्व भूतानां ज्ञात्वा मां शान्तिम् ऋच्छति ॥ ५.२९ ॥ ಭೋಕ್ತಾರಂ ಯಜ್ಞ ತಪಸಾಂ ಸರ್ವ ಲೋಕ ಮಹೇಶ್ವರಮ್ | ಸುಹೃದಂ ಸರ್ವ ಭೂತಾನಾಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಮಾಂ ಶಾತಿಮ್
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.27,5.28
स्पर्शान् कृत्वा बहिः बाह्यान् चक्षुः च एव अन्तरॆ भ्रुवॊः । प्राण अपानौ समौ कृत्वा नासाभ्यन्तर चारिणौ ॥ ५.२७ ॥ यत इन्द्रिय मनः बुद्धिः मुनिः मॊक्ष परायणः । विगत इच्छा भय
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.26
कामक्रॊध विमुक्तानां यतीनां यतचॆतसाम् । अभितः ब्रह्मनिर्वाणं वर्ततॆ विदित आत्मनाम् ॥ ५.२६ ॥ ಕಾಮಕ್ರೋಧ ವಿಮುಕ್ತಾನಾಂ ಯತೀನಾಂ ಯತಚೇತಸಾಮ್ | ಅಭಿತಃ ಬ್ರಹ್ಮನಿರ್ವಾಣಂ ವರ್ತತೇ ವಿದಿತ ಆತ್ಮನಾಮ್ || ೫.೨೬ || kAmakrOdha vimuktAnAM yateenAM yatachEtasAm
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.25
लभन्ते ब्रह्मनिर्वाणम् ऋषयः क्षीणकल्मषाः । छिन्न द्वैधा यतात्मानः सर्वभूतहितॆ रताः ॥ ५.२५ ॥ ಲಭಂತೆ ಬ್ರಹ್ಮನಿರ್ವಾಣಮ್ ಋಷಯಃ ಕ್ಷೀಣಕಲ್ಮಷಾಃ | ಛಿನ್ನ ದ್ವೈಧಾ ಯತಾತ್ಮಾನಃ ಸರ್ವಭೂತಹಿತೇ ರತಾಃ || ೫.೨೫ || labhante brahmanirvANam RuShayaH kSheeNakalmaShAH
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.24
यः अन्तः सुखः अन्तः आरामः तथा अन्तः ज्यॊतिः एव यः । सः यॊगी ब्रह्मनिर्वाणं ब्रह्मभूतः अधिगच्छति ॥ ५.२४ ॥ ಯಃ ಅಂತಃ ಸುಖಃ ಅಂತಃ ಆರಾಮಃ ತಥಾ ಅಂತಃ ಜ್ಯೋತಿಃ ಏವ ಯಃ |
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.23
शक्नॊति इह एव यः सॊढुं प्राक् शरीर विमॊक्षनात् । कामक्रॊध उद्भवं वॆगं सः युक्तः सः सुखी नरः ॥ ५.२३ ॥ ಶಕ್ನೋತಿ ಇಹ ಏವ ಯಃ ಸೋಢುಂ ಪ್ರಾಕ್ ಶರೀರ ವಿಮೋಕ್ಷನಾತ್ | ಕಾಮಕ್ರೋಧ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.22
यॆ हि संस्पर्शजाः भॊगाः दुःखयॊनय एव तॆ । आद्यन्तवन्तः कौन्तॆय न तॆषु रमतॆ बुधः ॥ ५.२२ ॥ ಯೇ ಹಿ ಸಂಸ್ಪರ್ಶಜಾಃ ಭೋಗಾಃ ದುಃಖಯೋನಯ ಏವ ತೇ | ಆದ್ಯಂತವಂತಃ ಕೌಂತೇಯ ನ ತೇಷು ರಮತೇ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.21
बाह्य स्पर्षॆषु असक्तात्मा विन्दति आत्मनि यत् सुखम् । सः ब्रह्मयॊग युक्तात्मा सुखम् अक्षयम् अश्नुतॆ ॥ ५.२१ ॥ ಬಾಹ್ಯ ಸ್ಪರ್ಷೇಷು ಅಸಕ್ತಾತ್ಮಾ ವಿಂದತಿ ಆತ್ಮನಿ ಯತ್ ಸುಖಮ್ | ಸಃ ಬ್ರಹ್ಮಯೋಗ ಯುಕ್ತಾತ್ಮಾ ಸುಖಮ್ ಅಕ್ಷಯಮ್
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.20
न प्रहृष्यॆत् प्रियं प्राप्य न उद्विजॆत् प्राप्य च अप्रियम् । स्थिरबुद्धिः असम्मूढः ब्रह्मवित् ब्रह्मणि स्थितः ॥ ५.२० ॥ ನ ಪ್ರಹೃಷ್ಯೇತ್ ಪ್ರಿಯಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ನ ಉದ್ವಿಜೇತ್ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಚ ಅಪ್ರಿಯಮ್ | ಸ್ಥಿರಬುದ್ಧಿಃ ಅಸಮ್ಮೂಢಃ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.19
इह एव तैः जितः सर्गः यॆषां साम्यॆ स्थितं मनः । निर्दॊषं हि समं ब्रह्म तस्मात् ब्रह्मणि तॆ स्थिताः ॥ ५.१९ ॥ ಇಹ ಏವ ತೈಃ ಜಿತಃ ಸರ್ಗಃ ಯೇಷಾಂ ಸಾಮ್ಯೇ ಸ್ಥಿತಂ ಮನಃ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.18
विद्या-विनय-सम्पन्ने ब्राह्मणे गवि हस्तिनि । शुनि च एव श्वपाके च पण्डिताः समदर्शिनः ॥ ५.१८ ॥ ವಿದ್ಯಾ-ವಿನಯ-ಸಂಪನ್ನೆ ಬ್ರಾಹ್ಮಣೆ ಗವಿ ಹಸ್ತಿನಿ | ಶುನಿ ಚ ಏವ ಶ್ವಪಾಕೆ ಚ ಪಂಡಿತಾಃ ಸಮದರ್ಶಿನಃ || ೫.೧೮ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.17
तत् बुद्धयः तत् आत्मानः तत् निष्ठाः तत् परायणाः । गच्छन्ति अपुनः आवृत्तिं ज्ञान-निर्धूत-कल्मषाः ॥ ५.१७ ॥ ತತ್ ಬುದ್ಧಯಃ ತತ್ ಆತ್ಮಾನಃ ತತ್ ನಿಷ್ಠಾಃ ತತ್ ಪರಾಯಣಾಃ | ಗಚ್ಛಂತಿ ಅಪುನಃ ಆವೃತ್ತಿಂ ಜ್ಞಾನ-ನಿರ್ಧೂತ-ಕಲ್ಮಷಾಃ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.16
ज्ञानॆन तु तत् अज्ञानं यॆषां नाशितम् आत्मनः । तॆषाम् आदित्यवत् ज्ञानं प्रकाशयति तत् परम् ॥ ५.१६ ॥ ಜ್ಞಾನೇನ ತು ತತ್ ಅಜ್ಞಾನಂ ಯೇಷಾಂ ನಾಶಿತಮ್ ಆತ್ಮನಃ | ತೇಷಾಮ್ ಆದಿತ್ಯವತ್ ಜ್ಞಾನಂ ಪ್ರಕಾಶಯತಿ ತತ್
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.15
न आदत्तॆ कस्यचित् पापं न च एव सुकृतं विभुः । अज्ञानॆन आवृतं ज्ञानं तॆन मुह्यन्ति जन्तवः ॥ ५.१५ ॥ ನ ಆದತ್ತೇ ಕಸ್ಯಚಿತ್ ಪಾಪಂ ನ ಚ ಏವ ಸುಕೃತಂ ವಿಭುಃ | ಅಜ್ಞಾನೇನ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.14
न कर्तृत्वं न कर्माणि लॊकस्य सृजति प्रभुः न कर्मफलसंयॊगं स्वभावः अस्तु प्रवर्ततॆ ॥ ५.१४ ॥ ನ ಕರ್ತೃತ್ವಂ ನ ಕರ್ಮಾಣಿ ಲೋಕಸ್ಯ ಸೃಜತಿ ಪ್ರಭುಃ ನ ಕರ್ಮಫಲಸಂಯೋಗಂ ಸ್ವಭಾವಃ ಅಸ್ತು ಪ್ರವರ್ತತೇ || ೫.೧೪ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.13
सर्वकर्माणि मनसा संन्यस्य आस्तॆ सुखं वशी । नवद्वारॆ पुरॆ दॆही न एव कुर्वन् न कारयन् ॥ ५.१३ ॥ ಸರ್ವಕರ್ಮಾಣಿ ಮನಸಾ ಸಂನ್ಯಸ್ಯ ಆಸ್ತೇ ಸುಖಂ ವಶೀ | ನವದ್ವಾರೇ ಪುರೇ ದೇಹೀ ನ ಏವ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.12
युक्तः कर्मफलं त्यक्त्वा शान्तिम् आप्नॊति नैष्ठिकीम् । अयुक्तः कामकारॆण फलॆ सक्तः निबध्यतॆ ॥ ५.१२ ॥ ಯುಕ್ತಃ ಕರ್ಮಫಲಂ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಶಾನ್ತಿಮ್ ಆಪ್ನೋತಿ ನೈಷ್ಠಿಕೀಮ್ | ಅಯುಕ್ತಃ ಕಾಮಕಾರೇಣ ಫಲೇ ಸಕ್ತಃ ನಿಬಧ್ಯತೇ || ೫.೧೨ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.11
कायॆन मनसा बुद्ध्या कॆवलैः इन्द्रियैः अपि । यॊगिनः कर्म कुर्वन्ति संगं त्यक्त्वा आत्म शुद्धयॆ ॥ ५.११ ॥ ಕಾಯೇನ ಮನಸಾ ಬುದ್ಧ್ಯಾ ಕೇವಲೈಃ ಇಂದ್ರಿಯೈಃ ಅಪಿ | ಯೋಗಿನಃ ಕರ್ಮ ಕುರ್ವಂತಿ ಸಂಗಂ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಆತ್ಮ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.10
ब्रह्मणि आधाय कर्माणि संगं त्यक्त्वा करॊति यः । लिप्यतॆ न सः पापॆन पद्मपत्रं इव अम्भसा ॥ ५.१० ॥ ಬ್ರಹ್ಮಣಿ ಆಧಾಯ ಕರ್ಮಾಣಿ ಸಂಗಂ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಕರೋತಿ ಯಃ | ಲಿಪ್ಯತೇ ನ ಸಃ ಪಾಪೇನ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 5.8,5.9
नैव किञ्चित् करॊमि इति युक्तः मन्यॆत तत्त्ववित् । पश्यन् शृण्वन् स्पृशन् जिघ्रन् अश्नन् गच्छन् स्वपन् श्वसन् ॥ ५.८ ॥ प्रलपन् विसृजन् गृह्णन् उन्मिषन् निमिषन् अपि । इन्द्रियाणि इन्द्रिय-अर्थॆषु वर्तन्त इति