ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.13

यज्ञशिष्ट अशिनः सन्तः मुच्यन्तॆ सर्व किल्बिषैः । भुञ्जतॆ तॆ तु अघं पापाः यॆ पचन्ति आत्मकारणात् ॥ ३.१३ ॥ ಯಜ್ಞಶಿಷ್ಟ ಅಶಿನಃ ಸಂತಃ ಮುಚ್ಯಂತೇ ಸರ್ವ ಕಿಲ್ಬಿಷೈಃ | ಭುಂಜತೇ ತೇ ತು ಅಘಂ ಪಾಪಾಃ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.12

इष्टान् भॊगान् हि वः दॆवाः दास्यन्तॆ यज्ञभाविताः । तैः दत्तान् अप्रदाय एभ्यः यः भुंक्तॆ स्तॆन एव सः ॥ ३.१२ ॥ ಇಷ್ಟಾನ್ ಭೋಗಾನ್ ಹಿ ವಃ ದೇವಾಃ ದಾಸ್ಯಂತೇ ಯಜ್ಞಭಾವಿತಾಃ | ತೈಃ ದತ್ತಾನ್

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.11

दॆवान् भावयत अनॆन तॆ दॆवा भावयन्तु वः । परस्परं भावयन्तः श्रॆयः परं अवाप्स्यथ ॥ ३.११ ॥ ದೇವಾನ್ ಭಾವಯತ ಅನೇನ ತೇ ದೇವಾ ಭಾವಯಂತು ವಃ | ಪರಸ್ಪರಂ ಭಾವಯಂತಃ ಶ್ರೇಯಃ ಪರಂ ಅವಾಪ್ಸ್ಯಥ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.10

सहयज्ञाः प्रजाः सृष्ट्वा पुरा उवाच प्रजापतिः । अनॆन प्रसविष्यध्वं एषः वः अस्तु इष्टकामधुक् ॥ ३.१० ॥ ಸಹಯಜ್ಞಾಃ ಪ್ರಜಾಃ ಸೃಷ್ಟ್ವಾ ಪುರಾ ಉವಾಚ ಪ್ರಜಾಪತಿಃ | ಅನೇನ ಪ್ರಸವಿಷ್ಯಧ್ವಂ ಏಷಃ ವಃ ಅಸ್ತು ಇಷ್ಟಕಾಮಧುಕ್ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.9

यज्ञ अर्थात् कर्मणः अन्यत्र लॊकः अयं कर्म-बन्धनः । तत् अर्थं कर्म कौन्तॆय मुक्तसङ्गः समाचर ॥ ३.९ ॥ ಯಜ್ಞ ಅರ್ಥಾತ್ ಕರ್ಮಣಃ ಅನ್ಯತ್ರ ಲೋಕಃ ಅಯಂ ಕರ್ಮ-ಬಂಧನಃ | ತತ್ ಅರ್ಥಂ ಕರ್ಮ ಕೌಂತೇಯ ಮುಕ್ತಸಂಗಃ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.8

नियतं कुरु कर्म त्वं कर्म ज्यायः हि अकर्मणः । शरीरयात्रा अपि च तॆ न प्रसिद्ध्यॆत् अकर्मणः ॥ ३.८ ॥ ನಿಯತಂ ಕುರು ಕರ್ಮ ತ್ವಂ ಕರ್ಮ ಜ್ಯಾಯಃ ಹಿ ಅಕರ್ಮಣಃ | ಶರೀರಯಾತ್ರಾ ಅಪಿ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.7

यः तु इन्द्रियाणि मनसा नियम्य आरभतॆ अर्जुन । कर्म-इन्द्रियैः कर्म-यॊगं असक्तः सः विशिष्यतॆ ॥ ३.७ ॥ ಯಃ ತು ಇಂದ್ರಿಯಾಣಿ ಮನಸಾ ನಿಯಂಯ ಆರಭತೇ ಅರ್ಜುನ | ಕರ್ಮ-ಇಂದ್ರಿಯೈಃ ಕರ್ಮ-ಯೋಗಂ ಅಸಕ್ತಃ ಸಃ ವಿಶಿಷ್ಯತೇ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.6

कर्मॆन्द्रियाणि संयम्य यः आस्तॆ मनसा स्मरन् । इन्द्रियार्थान् विमूढात्मा मिथ्याचारः सः उच्यतॆ ॥ ३.६ ॥ ಕರ್ಮೇಂದ್ರಿಯಾಣಿ ಸಂಯಮ್ಯ ಯಃ ಆಸ್ತೇ ಮನಸಾ ಸ್ಮರನ್ | ಇಂದ್ರಿಯಾರ್ಥಾನ್ ವಿಮೂಢಾತ್ಮಾ ಮಿಥ್ಯಾಚಾರಃ ಸಃ ಉಚ್ಯತೇ || ೩.೬ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.5

न हि कश्चित् क्षणं अपि जातु तिष्ठति अकर्मकृत् । कार्यतॆ हि अवशः कर्म सर्वः प्रकृतिजैः गुणैः ॥ ३.५ ॥ ನ ಹಿ ಕಶ್ಚಿತ್ ಕ್ಷಣಂ ಅಪಿ ಜಾತು ತಿಷ್ಠತಿ ಅಕರ್ಮಕೃತ್ | ಕಾರ್ಯತೇ ಹಿ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.4

न कर्मणां अनारम्भात् नैष्कर्म्यं पुरुषः अश्नुतॆ । न च संन्यसनात् ऎव सिद्धिं समधिगच्छति ॥ ३.४ ॥ ನ ಕರ್ಮಣಾಂ ಅನಾರಂಭಾತ್ ನೈಷ್ಕರ್ಮ್ಯಂ ಪುರುಷಃ ಅಶ್ನುತೇ | ನ ಚ ಸಂನ್ಯಸನಾತ್ ಏವ ಸಿದ್ಧಿಂ ಸಮಧಿಗಚ್ಛತಿ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.3

श्री भगवान् उवाच :- लॊकॆ अस्मिन् द्विविधा निष्ठा पुरा प्रॊक्ता मया अनघ । ज्ञानयॊगॆन साख्यानां कर्मयॊगॆन यॊगिनाम् ॥ ३.३ ॥ ಶ್ರೀ ಭಗವಾನ್ ಉವಾಚ :- ಲೋಕೇ ಅಸ್ಮಿನ್ ದ್ವಿವಿಧಾ ನಿಷ್ಠಾ ಪುರಾ ಪ್ರೋಕ್ತಾ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.2

व्यामिश्रॆण इव वाक्यॆन बुद्धिं मॊहयसि इव मॆ । तत् एकं वद निश्चित्य यॆन श्रॆयः अहं आप्नुयाम् ॥ ३.२ ॥ ವ್ಯಾಮಿಶ್ರೇಣ ಇವ ವಾಕ್ಯೇನ ಬುದ್ಧಿಂ ಮೋಹಯಸಿ ಇವ ಮೇ | ತತ್ ಏಕಂ ವದ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 3.1

अर्जुन उवाच :- ज्यायसी चॆत् कर्मणः तॆ मता बुद्धिः जनार्दन तत् किं कर्मणि घॊरॆ मां नियॊजयसि कॆशव ॥ ३.१ ॥ ಅರ್ಜುನ ಉವಾಚ :- ಜ್ಯಾಯಸೀ ಚೇತ್ ಕರ್ಮಣಃ ತೇ ಮತಾ ಬುದ್ಧಿಃ ಜನಾರ್ದನ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.72

एषा ब्राह्मी स्थितिः पार्थ न एनं प्राप्य विमुह्यति । स्थित्वा अवस्यां अन्त कालॆ अपि ब्रह्म निर्वाणं ऋच्छति ॥ २.७२ ॥ ಏಷಾ ಬ್ರಾಹ್ಮೀ ಸ್ಥಿತಿಃ ಪಾರ್ಥ ನ ಏನಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ವಿಮುಹ್ಯತಿ | ಸ್ಥಿತ್ವಾ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.71

विहाय कामान् यः सर्वान् पुमान् चरति निःस्पृहः । निर्ममः निरहङ्कारः सः शान्तिं अधिगच्छति ॥ २.७१ ॥ ವಿಹಾಯ ಕಾಮಾನ್ ಯಃ ಸರ್ವಾನ್ ಪುಮಾನ್ ಚರತಿ ನಿಃಸ್ಪೃಹಃ | ನಿರ್ಮಮಃ ನಿರಹಂಕಾರಃ ಸಃ ಶಾಂತಿಂ ಅಧಿಗಚ್ಛತಿ ||

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.70

आपूर्यमाणं अचल प्रतिष्ठं समुद्रं आपः प्रविशन्ति यद्वत् । तद्वत् कामाः यं प्रविशन्ति सर्वॆ सः शान्तिं आप्नॊति न काम कामी ॥ २.७० ॥ ಆಪೂರ್ಯಮಾಣಂ ಅಚಲ ಪ್ರತಿಷ್ಠಂ ಸಮುದ್ರಂ ಆಪಃ ಪ್ರವಿಶಂತಿ ಯದ್ವತ್ |

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.69

या निशा सर्व भूतानां तस्यां जागर्ति संयमी । यस्यां जाग्रति भूतानि सा निशा पश्यतः मुनॆः ॥ २.६९ ॥ ಯಾ ನಿಶಾ ಸರ್ವ ಭೂತಾನಾಂ ತಸ್ಯಾಂ ಜಾಗರ್ತಿ ಸಂಯಮೀ | ಯಸ್ಯಾಂ ಜಾಗ್ರತಿ ಭೂತಾನಿ ಸಾ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.68

तस्मात् यस्य महाबाहॊ निगृहीतानि सर्वशः । इन्द्रियाणि इन्द्रियार्थॆभ्यः तस्य प्रज्ञा प्रतिष्ठिता ॥ २.६८ ॥ ತಸ್ಮಾತ್ ಯಸ್ಯ ಮಹಾಬಾಹೋ ನಿಗೃಹೀತಾನಿ ಸರ್ವಶಃ | ಇಂದ್ರಿಯಾಣಿ ಇಂದ್ರಿಯಾರ್ಥೇಭ್ಯಃ ತಸ್ಯ ಪ್ರಜ್ಞಾ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತಾ || ೨.೬೮ || tasmAt yasya

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.67

इन्द्रियाणां हि चरतां यत् मनः अनुविधीयतॆ । तत् अस्य हरति प्रज्ञां वायुः नावं इव अम्भसि ॥ २.६७ ॥ ಇಂದ್ರಿಯಾಣಾಂ ಹಿ ಚರತಾಂ ಯತ್ ಮನಃ ಅನುವಿಧೀಯತೇ | ತತ್ ಅಸ್ಯ ಹರತಿ ಪ್ರಜ್ಞಾಂ ವಾಯುಃ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.66

न अस्ति बुद्धिः अयुक्तस्य न च अयुक्तस्य भावना । न च अभावयतः शान्तिः अशान्तस्य कुतः सुखम् ॥ २.६६ ॥ ನ ಅಸ್ತಿ ಬುದ್ಧಿಃ ಅಯುಕ್ತಸ್ಯ ನ ಚ ಅಯುಕ್ತಸ್ಯ ಭಾವನಾ | ನ ಚ