Bhagavadgeeta Chapter 2 – sAnkhya yOga
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.29
आश्चर्यवत् पश्यति कश्चित् एनं आश्चर्यवत् वदति तथ एव च अन्यः आश्चर्यवत् च एनं अन्यः शृणॊति श्रुत्वा अपि एनं वॆद न च एव कश्चित् ॥ २.२९ ॥ ಆಶ್ಚರ್ಯವತ್ ಪಶ್ಯತಿ ಕಶ್ಚಿತ್ ಏನಂ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.28
अव्यक्त आदीनि भूतानि व्यक्त मध्यानि भारत अव्यक्त निधनानि एव तत्र का परिदॆवना ॥ २.२८ ॥ ಅವ್ಯಕ್ತ ಆದೀನಿ ಭೂತಾನಿ ವ್ಯಕ್ತ ಮಧ್ಯಾನಿ ಭಾರತ ಅವ್ಯಕ್ತ ನಿಧನಾನಿ ಏವ ತತ್ರ ಕಾ ಪರಿದೇವನಾ || ೨.೨೮ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.27
जातस्य हि ध्रुवः मृत्युः ध्रुवं जन्म मृतस्य च तस्मात् अपरिहार्ये अर्थे न त्वं शोचितुं अर्हसि ॥ २.२७ ॥ ಜಾತಸ್ಯ ಹಿ ಧ್ರುವಃ ಮೃತ್ಯುಃ ಧ್ರುವಂ ಜನ್ಮ ಮೃತಸ್ಯ ಚ ತಸ್ಮಾತ್ ಅಪರಿಹಾರ್ಯೇ ಅರ್ಥೇ ನ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.26
अथ च एनं नित्यजातं नित्यं वा मन्यसे मृतम् तथापि त्वं महाबाहो न एवं शोचितुं अर्हसि ॥ २.२६ ॥ ಅಥ ಚ ಏನಂ ನಿತ್ಯಜಾತಂ ನಿತ್ಯಂ ವಾ ಮನ್ಯಸೇ ಮೃತಮ್ ತಥಾಪಿ ತ್ವಂ ಮಹಾಬಾಹೋ ನ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.25
अव्यक्तः अयं अचिन्त्यः अयं अविकार्यः अयं उच्यतॆ तस्मात् एवं विदित्वा एनं न अनुशॊचितुं अर्हसि ॥ २.२५ ॥ ಅವ್ಯಕ್ತಃ ಅಯಂ ಅಚಿಂತ್ಯಃ ಅಯಂ ಅವಿಕಾರ್ಯಃ ಅಯಂ ಉಚ್ಯತೇ ತಸ್ಮಾತ್ ಏವಂ ವಿದಿತ್ವಾ ಏನಂ ನ ಅನುಶೋಚಿತುಂ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.24
अच्छॆद्यः अयं अदाह्यः अयं अक्लॆद्यः अशॊष्य एव च नित्यः सर्वगतः स्थाणुः अचलः अयं सनातनः ॥ २.२४ ॥ ಅಚ್ಛೇದ್ಯಃ ಅಯಂ ಅದಾಹ್ಯಃ ಅಯಂ ಅಕ್ಲೇದ್ಯಃ ಅಶೋಷ್ಯ ಏವ ಚ ನಿತ್ಯಃ ಸರ್ವಗತಃ ಸ್ಥಾಣುಃ ಅಚಲಃ ಅಯಂ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.23
न एनं छिन्दन्ति शस्त्राणि न एनं दहति पावकः न च एनं क्लॆदयन्ति आपः न शॊषयति मारुतः ॥ २.२३ ॥ ನ ಏನಂ ಛಿಂದಂತಿ ಶಸ್ತ್ರಾಣಿ ನ ಏನಂ ದಹತಿ ಪಾವಕಃ ನ ಚ ಏನಂ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.22
वासंति जीर्णानि यथा विहाय नवानि गृह्णाति नरः अपराणि तथा शरीराणि विहाय जीर्णानि अन्यानि संयाति नवानि दॆही ॥ २.२२ ॥ ವಾಸಂತಿ ಜೀರ್ಣಾನಿ ಯಥಾ ವಿಹಾಯ ನವಾನಿ ಗೃಹ್ಣಾತಿ ನರಃ ಅಪರಾಣಿ ತಥಾ ಶರೀರಾಣಿ ವಿಹಾಯ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.21
वॆद अविनाशिनं नित्यं यः एनं अजं अव्ययम् कथं सः पुरुषः पार्थ कं घातयति हंति कम् ॥ २.२१ ॥ ವೇದ ಅವಿನಾಶಿನಂ ನಿತ್ಯಂ ಯಃ ಏನಂ ಅಜಂ ಅವ್ಯಯಮ್ ಕಥಂ ಸಃ ಪುರುಷಃ ಪಾರ್ಥ ಕಂ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.20
न जायतॆ म्रियतॆ वा कदाचिन् न अयं भूत्वा भविता वा न भूयः अजः नित्यः शाश्वतः अयं पुराणः न हन्यतॆ हन्यमानॆ शरीरॆ ॥ २.२० ॥ ನ ಜಾಯತೇ ಮ್ರಿಯತೇ ವಾ ಕದಾಚಿನ್ ನ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.19
यः एनं वॆत्ति हंतारं यः च एनं मन्यते हतम् उभौ तौ न विजानीतः न अयं हंति न हन्यते ॥ २.१९ ॥ ಯಃ ಏನಂ ವೇತ್ತಿ ಹಂತಾರಂ ಯಃ ಚ ಏನಂ ಮನ್ಯತೆ ಹತಮ್
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.18
अंतवंत इमॆ दॆहा नित्यस्य उक्ताः शरीरिणः अनाशिनः अप्रमॆयस्य तस्मात् युध्यस्व भारत ॥ २.१८ ॥ ಅಂತವಂತ ಇಮೇ ದೇಹಾ ನಿತ್ಯಸ್ಯ ಉಕ್ತಾಃ ಶರೀರಿಣಃ ಅನಾಶಿನಃ ಅಪ್ರಮೇಯಸ್ಯ ತಸ್ಮಾತ್ ಯುಧ್ಯಸ್ವ ಭಾರತ || ೨.೧೮ || aMtavaMta imE
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.17
अविनाशि तु तत् विद्धि यॆन सर्वं इदं ततम् विनाशं अव्ययस्य अस्य न कश्चित् कर्तुं अर्हति ॥ २.१७ ॥ ಅವಿನಾಶಿ ತು ತತ್ ವಿದ್ಧಿ ಯೇನ ಸರ್ವಂ ಇದಂ ತತಮ್ ವಿನಾಶಂ ಅವ್ಯಯಸ್ಯ ಅಸ್ಯ ನ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.16
न असतः विद्यते भावः न अभावः विद्यते सतः उभयॊः अपि दृष्टः अंतः तु अनयॊः तत्व दर्शिभिः ॥ २.१६ ॥ ನ ಅಸತಃ ವಿದ್ಯತೆ ಭಾವಃ ನ ಅಭಾವಃ ವಿದ್ಯತೆ ಸತಃ ಉಭಯೋಃ ಅಪಿ ದೃಷ್ಟಃ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.15
यं हि न व्यथयंति एतॆ पुरुषं पुरुष-ऋषभ सम दुःख सुखं धीरं सः अमृतत्वाय कल्पते ॥ २.१५ ॥ ಯಂ ಹಿ ನ ವ್ಯಥಯಂತಿ ಏತೇ ಪುರುಷಂ ಪುರುಷ-ಋಷಭ ಸಮ ದುಃಖ ಸುಖಂ ಧೀರಂ ಸಃ ಅಮೃತತ್ವಾಯ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.14
मात्रा स्पर्शः तु कौंतॆय शीतॊष्ण सुखदुःख दाः आगम अपायिनः अनित्याः तान् तितिक्षस्वः भारत ॥ २.१४ ॥ ಮಾತ್ರಾ ಸ್ಪರ್ಶಃ ತು ಕೌಂತೇಯ ಶೀತೋಷ್ಣ ಸುಖದುಃಖ ದಾಃ ಆಗಮ ಅಪಾಯಿನಃ ಅನಿತ್ಯಾಃ ತಾನ್ ತಿತಿಕ್ಷಸ್ವಃ ಭಾರತ ||
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.13
दॆहिनः अस्मिन् यथा दॆहॆ कौमारं यौवनं जरा तथा दॆहांतर प्राप्तिः धीरः तत्र न मुह्यति ॥ २.१३ ॥ ದೇಹಿನಃ ಅಸ್ಮಿನ್ ಯಥಾ ದೇಹೇ ಕೌಮಾರಂ ಯೌವನಂ ಜರಾ ತಥಾ ದೇಹಾಂತರ ಪ್ರಾಪ್ತಿಃ ಧೀರಃ ತತ್ರ ನ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.12
न तु एव अहं जातु न आसं न त्वं न इमॆ जनाधिपाः न च ऎव न भविष्यामः सर्वॆ वयं अतः परम् ॥ २.१२ ॥ ನ ತು ಏವ ಅಹಂ ಜಾತು ನ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.11
श्री भगवान् उवाच :- अशॊच्यान् अन्वशॊचः त्वं प्रज्ञा वादाः च भाषसॆ गतासून् अगतासून् च न अनुशॊचंति पंडिताः ॥ २.११ ॥ ಶ್ರೀ ಭಗವಾನ್ ಉವಾಚ :- ಅಶೋಚ್ಯಾನ್ ಅನ್ವಶೋಚಃ ತ್ವಂ ಪ್ರಜ್ಞಾ ವಾದಾಃ ಚ
ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಶ್ಲೋಕ 2.10
तं उवाच हृषीकॆशः प्रहसन् इव भारत सॆनयॊः उभयॊः मध्यॆ विषीदंतं इदं वचः ॥ २.१० ॥ ತಂ ಉವಾಚ ಹೃಷೀಕೇಶಃ ಪ್ರಹಸನ್ ಇವ ಭಾರತ ಸೇನಯೋಃ ಉಭಯೋಃ ಮಧ್ಯೇ ವಿಷೀದಂತಂ ಇದಂ ವಚಃ || ೨.೧೦ ||